Pojęcie znaku w ujęciu semiotyki kulturowej i psychologicznej

The following master's thesis touches on the conception of Sign in Cultural and Psychological Semiotics. In the introduction there is talked over the origin of sign and essential semiotic assumptions, while the main part is based on each single attitude to this issue of the following thinkers and linguists: Aristoteles, Ferdinand de Saussure, Louis Hjemslev, Jurij Lotman, Boris Uspienski and Umberto Eco – in the cultural perspective and also in the psychological viewpoint – in this case there is a present conception of Charles Sanders Peirce and Sigmund Freud. The aim of this master's thesis is to show similarities and differences which can be noticed by comparing not only these two aspects but also individual conceptions of every linguist themselves.

Niniejsza praca magisterska porusza problem znaku w ujęciu koncepcji semiotyki kulturowej i semiotycznej. We wstępie omówiona jest geneza samego znaku i podstawowe założenia semiotyki, część główna natomiast bazuje na każdorazowym podejściu do tego zagadnienia takich myślicieli jak Arystoteles, Ferdinand de Saussure, Louis Hjemslev, Jurij Łotman, Boris Uspienski czy Umberto Eco – a więc z punktu widzenia kulturowego, a także z punktu widzenia psychologicznego – w tym wypadku przedstawiona jest koncepcja Charlesa Sandersa Peirce’a oraz Sigmunda Freuda. Celem pracy jest ukazanie podobieństw i różnic, jakie zaobserwować można dokonując porównania nie tylko tych dwóch aspektów, ale także indywidualnych koncepcji każdego z językoznawców.