Settlements and decisions in Online Dispute Resolution - in the contemporary legal system of the Republic of Poland

Zasadniczym celem pracy jest określenie miejsca rozstrzygnięć i ugód ODR we współczesnym porządku prawnym Rzeczypospolitej Polskiej. Rozważania obejmują trzy zagadnienia: czy przepisy kodeksu cywilnego i kodeksu postępowania cywilnego mogą znaleźć zastosowanie w przypadku ugód i rozstrzygnięć ODR, jak ustawodawca unijny reguluje działanie podmiotów ODR oraz jaki wpływ te regulacje mogą mieć na funkcjonowanie istniejących już podmiotów ODR. Wobec coraz większej zmienności danych oraz wzrostu szybkości zawierania transakcji, czasochłonne rozstrzyganie sporów przed sądami państwowymi, obarczone niską efektywnością i kosztowne, staje się anachronizmem. Alternatywne metody rozstrzygania sporów, a przede wszystkim ODR, oraz włączenie do porządku unijnego instrumentów opcyjnych, może doprowadzić do wypełnienia powstałej luki systemowej.

As a consequence of a rapid development of international trade online and subsequent exterritorialy of concluded transactions, traditional ways of dispute resolution become inadequate. In the globalized, virtualized world time-consuming and expensive judicial procedure is no longer applicable for the disputes arising from e-commerce. Therefore, other methods of dispute resolution has been adopted – such as Online Dispute Resolution. The procedures are handled online, they are inexpensive, quick, specialized and located by a particular trade platform. Connection with the market allows the materialization of the verdict by self-enforcement methods, existing on that internet platform. Can the provisions of the Civil Code and the Code of Civil Procedure be applied to such settlements and decisions ODR? The EU legislator regulates the functioning of the ODR entities. How will the Directive 2013/11/UE and the Regulation 524/2013 affect the exisitng ODR mechanisms?