The mechanism of action and biological importance of plant stomata movement

The stomata are structures ensuring gas exchange between plants and the surrounding atmospheric air. They regulate the process by opening and closing of stomata during the day and night, thus ensuring appropriate conditions for plant development. Typically, stomata occupy a small area (3-5%) of the upper leaf surface. We distinguish between several types of stomata. These structures have probably a few hundred million years ago as the adaptation of plants to life on the land. Various factors can affect the movement of stomata, including: CO2 concentration in the leaves and in the ambient air, blue light, abundance or deficiency of water, abscisic acid concentration, temperature, air movement and humidity. Plant stomata allow the continuous intake of water from the roots, through the stomatal transpiration. Plants living in extrema habitats ,e.g. deserts, thanks to guard cells, are able to adapt to the conditions of water deficit and largely subordinated physiological processes related to their opening and closing.

Aparaty szparkowe są strukturami zapewniającymi wymianę gazową, pomiędzy roślinami a otaczającym powietrzem atmosferycznym. Regulują ten proces poprzez otwieranie i zamykanie szparek podczas dnia i nocy, zapewniając w ten sposób odpowiednie warunki dla rozwoju rośliny. Aparaty szparkowe zajmują niewielką powierzchnie (3-5%) zwykle górnej powierzchni liścia. Rozróżnia się kilka rodzajów aparatów szparkowych między innymi ze względu na ilość i sposób ułożenia komórek przyszparkowych w epidermie. Struktury te wykształcone zostały najprawdopodobniej kilkaset milionów lat temu jako przystosowanie roślin do życia na lądzie. Różne czynniki wpływają na ruch aparatów szparkowych (między innymi : stężenie CO2 w liściach jak i w otaczającym powietrzu, światło niebieskie, dostatek lub niedostatek wody, stężenie kwasu abscysynowego, temperatura, ruchy powietrza, wilgotność). Aparaty szparkowe roślin umożliwiają nieprzerwany pobór wody z korzeni, dzięki transpiracji szparkowej. Rośliny żyjące w bardzo trudnych warunkach środowiska np. pustynnych, dzięki aparatom szparkowym mogły dostosować się do warunków deficytu wodnego i w znacznym stopniu podporządkowały procesy fizjologiczne związane ich otwieraniem i zamykaniem.