Obowiązek współpracy z Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w zakresie przedłożenia dokumentów niejawnych

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie i analiza zagadnienia obowiązku współpracy państw – stron Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. Przedmiotem szczególnej uwagi są kontrowersje i wątpliwości dotyczące zakresu powyższego zobowiązania, a także wywiedzione z orzeczeń i praktyki Trybunału możliwości jego ograniczenia. Najistotniejsze dla omawianego zagadnienia są trzy wyroki Trybunału: Janowiec i inni p. Rosji, Al Nashiri p. Polsce oraz Husayn (Abu Zubaydah) p. Polsce. Powyższe sprawy stanowią podstawę prowadzonych w niniejszej pracy wywodów, licznie uzupełnionych innymi orzeczeniami i komentarzami.W rozdziale I zaprezentowano zasady i podstawy funkcjonowania samego Trybunału. W tej części pracy przedstawiony został również specyficzny charakter prawa międzynarodowego, jego źródła, a także funkcja jaką pełnią orzeczenia trybunałów międzynarodowych. Następnie w rozdziale I zostały przedstawione ważne dla niniejszego opracowania wybrane zasady ogólne prawa międzynarodowego. Przybliżone zostało również funkcjonowanie strasburskiego systemu ochrony praw człowieka. Na koniec została przeprowadzona analiza wybranych przepisów Konwencji oraz Regulaminu Trybunału.Rozdział II zawiera szczegółowy przegląd podnoszonych przez różnych uczestników i komentatorów postępowań przed Trybunałem wątpliwości i praktyk związanych z obowiązkiem współpracy z nim państw – stron Konwencji. Podłożem roztrząsania wspomnianych zagadnień są sprawy Janowiec, Al Nashiri i Husayn (Abu Zubaydah).Rozdział III rozpoczyna się od przedstawienia wniosków wypracowanych przez Trybunał, po czym następuje prezentacja możliwości zabezpieczenia wrażliwych informacji w postępowaniu prowadzonym przez Trybunał. Kolejno zostały omówione konsekwencje braku współpracy państwa – strony z Trybunałem. Rozdział III kończy się wnioskami de lege ferenda.Warto zauważyć, że problematyka obowiązku współpracy państw – stron Konwencji z Trybunałem nie była poddana szczegółowej i obszernej analizie w polskiej literaturze prawniczej i dotychczas nie została wyczerpująco opisana. W szczególności, nieliczne polskie opracowania dotyczące tego zagadnienia nie uwzględniają najnowszego orzecznictwa Trybunału. Z powyższych względów, podstawowym źródłem informacji dla niniejszej pracy stanowiły orzeczenia Trybunału wydane w języku angielskim.

The purpose of this thesis is to present and interpret the duty to cooperate with the European Court of Human Rights by the high contracting parties of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. The subject of specific concern are controversies and doubts regarding the range of that duty and opportunities to limit it.There are three Court’s cases of the greatest importance for the issue concerned: Janowiec and others v. Russia, Al Nashiri v. Poland and Jusayn (Abu Zubaydah) v. Poland. Those cases are fundamental for the dilatation conducted in this thesis along other cases and commentaries. First chapter presents regulations and rules governing the procedures of the Court. It illustrates specific character of the international public law, its sources and functions of international courts’ rulings. In the second part, the first chapter discusses some of the general rules used in the international public law, which are essential for this thesis. Strasbourg human rights protection system was discussed in some details. First chapter ends with the interpretation of applied provisions of the Convention and Rules of Court.Second chapter contains detailed review of controversies and procedures concerning the duty of the high contraction parties to cooperate with the Court. The basis for this discussion are cases of Janowiec, Al Nashirii Husayn (Abu Zubaydah).Third chapter starts with presentation of conclusions of the Court, then it contains the presentation of acceptable ways to secure confidential information during the proceedings conducted by the Court. The consequences of denying to cooperate with the Court are discussed. The last chapter ends with de lege ferenda conclusions.It is worth noticing that the issue of the duty of high contracting parties to cooperate with the Court has not been thoroughly discusses and described in Polish legal literature. Particularly, very few existing studies on that matter do not take recent Court’s rulings into consideration. For the reasons mentioned above, this thesis is mainly based on original Court’s judgments in English.