Bijinga Uemury Shōen w kontekście społecznym i kulturowym epoki Taishō

Bijinga refers to paintings of beautiful women, the genre which was developped in Japan from 17th century, viewd as subgenre of ukiyoe - woodblock prints of the “floating world” of amusement districts and, of course, the beautiful women living there. Thanks to changes both in the fields of politics and socio-cultural, in 19th century bijinga started to become a form created exclusively by women. One of them was Uemura Shōen, who became a pioneer and was seen as strong, independent woman in the dynamicaly changing world of Taishō period, which was otherwise dominated by men.

Bijinga, czyli malarstwo pięknych kobiet, rozwijało się w Japonii od XVII wieku jako podgatunek ukiyoe - techniki drzeworytniczej przedstawiającej różne aspekty “pływającego świata” dzielnic rozrywki, a zwłaszcza pojawiające się tam piękne kobiety. Za sprawą przemian na polu zarówno politycznym, jak i społeczno-kulturowym związanych z okresem Meiji, w XIX wieku bijinga zaczęły być tworzone przez same kobiety. Jedną z nich była Uemura Shōen, która stała się prekursorką, a równocześnie postrzegana była jako silna, niezależna kobieta w dynamicznie zmieniającym świecie epoki Taishō zdominowanej przez mężczyzn.