Zastosowanie terapii mięśniowo-powięziowej u pacjenta po operacyjnym leczeniu przykurczu Dupuytrena.

Wstęp. Do najczęściej stosowanych metod leczenia przykurczu Dupuytrena zaliczamy zabieg chirurgiczny. Zarówno sama operacja, jak również ćwiczenia nie przynoszą pełnej sprawności funkcji ręki. Konieczne jest łączenie wielu metod postępowania leczniczego. Aktualnie wciąż nie ma właściwego, opartego o nowe metody fizjoterapeutyczne, potwierdzonego doniesieniami naukowymi kierunku postępowania rehabilitacyjnego dotyczącego zarówno leczenia zachowawczego, jak i pooperacyjnego przykurczu Dupuytrena.Cel pracy. Celem niniejszej pracy była ocena zastosowania terapii mięśniowo - powięziowej u pacjenta po operacyjnym leczeniu przykurczu Dupuytrena. Materiał i metody. Badaniem objęto pacjenta po leczeniu operacyjnym przykurczu Dupuytrena IV stopnia. W pracy użyto trzech kwestionariuszy do oceny postępów przeprowadzonej terapii: kwestionariusz DASH (ang.: Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand), HDPRQ, PEM (ang.: Patient Evaluation Measure). U pacjenta zastosowano terapię mięśniowo – powięziową, do której zaliczamy techniki zaczerpnięte z masażu tkanek głębokich, a także ćwiczenia rozciągające.Wyniki. W kwestionariuszu DASH pacjent przyznał przed operacją 13.3 punktów, po operacji 47.5, zaś po terapii 12.5 na 100 możliwych punktów. W module dodatkowym odpowiednio: 13.25, 68.75, 18.75 punktów. W kwestionariuszu HDPRQ badany przyznał kolejno 18, 25 i po terapii 14 punktów, gdy maksymalna liczba punktów wynosiła 84. Natomiast w kwestionariuszu PEM przed zabiegiem pacjent wykazał 19 punktów, po zabiegu 30, a po terapii 16 punktów na 77 możliwych do uzyskania. W każdym kwestionariuszu zanotowano obniżenie liczby punktów w ostatnim badaniu, czyli po terapii. Największą różnicę przyznawanych punktów stwierdza się pomiędzy drugim, a trzecim badaniem. Całość procesu leczenia pacjent ocenił bardzo dobrze.Wnioski. Zabieg operacyjnego leczenia przykurczu Dupuytrena per se nie przynosi poprawy funkcji ręki oraz jakości życia chorego. Zastosowanie terapii mięśniowo – powięziowej po operacyjnym leczeniu przykurczu Dupuytrena wpływa na poprawę funkcji ręki oraz wywiera pozytywny wpływ na psychikę i jakość życia pacjenta. Leczenie operacyjne przykurczu Dupuytrena skojarzone z właściwym postępowaniem rehabilitacyjnym przynosi dobre efekty leczenia.

Abstract Introduction. The most common treatment for Dupuytren’s contracture is surgery. However, neither surgery, nor exercises will bring full recovery of hand function if applied independently. It is necessary to combine a number of treatment methods. Currently, there are no proper guidelines, based on new methods of physiotherapy, confirmed by reports of the scientific direction of rehabilitation for conservative treatment and postoperative Dupuytren's contracture.Aim of study. The aim of my thesis is to evaluate the use of myofascial therapy after surgical treatment of Dupuytren's contracture. Material and methods. Material for the thesis was a patient with a Dupuytren's contracture in advanced stage IV. The progress of the therapy has been measured by three questionnaires: DASH - Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand, HDPRQ, and PEM - Patient Evaluation Measure. Myofascial therapy was applied; it included techniques taken from deep tissue massage and stretching exercises.Results. In the DASH questionnaire the patient scored 13.3 out of 100 points before the surgery, 47.5 after surgery, and 12.5 after treatment. In the additional module respectively 13.25, 68.75, 18.75 points. In the HDPRQ questionnaire the patient received 18 points prior to surgery, 25 after it, and 14 points post treatment, where the maximum number of points is 84. In the PEM questionnaire, before surgery, the patient's score was 19 points, 30 after the surgical treatment, and after 16 points after myofascial therapy, out of 77. For each questionnaire a reduction in the number of points in the final study - following myofascial therapy, was observed, with the greatest difference of points obtained visible between the second and the third study. The whole process of treatment was rated very well by the patient.Conclusions. Surgical treatment of Dupuytren's contracture doesn’t bring improvement of hand function and quality of life of the patient, if not followed by physical therapy. Applying myofascial therapy in patients after surgical treatment of Dupuytren’s contracture improves hand function and has a positive effect on the psyche and the quality of life of the patient. Surgical treatment of Dupuytren's contracture combined with proper rehabilitation protocole results in positive treatment outcome.