The aim of this study was to validate the method for determining short-chain fatty acids (SCFAs) in meconium of infants, including acetic, propionic, butyric, isovaleric and valeric acids.A high performance liquid chromatography (HPLC) method with a DAD photodiode array detector was used to determine these compounds. Before proceeding with the analysis, the acids were extracted from meconium using a HClO4 solution. The separation of compounds was performed by using elution under gradient conditions with a change in the composition of the mobile phase (buffer + acetonitrile) during the analysis. The detection was set at λ=220 nm.The validation was performed by determining the following parameters: linearity, recovery (accuracy), precision (repeatability), limit of detection (LOD) and limit of quantification (LOQ). In the validated metod, the linearity was obtained for all determined acids within concentration range of 3,125 - 200 mg/L (R2> 0,995). Recovery for individual compounds comprised 90 - 106%. The results were characterized by low dispersion - RSD% determined for each acid did not exceed 2%. The limit of detection of acids was in the range of 0,18 mg/L - 1,01 mg/L, while the limit of quantification ranged from 0,55 mg/L to 3,05 mg/L.The validated method was used to analyze samples of neonatal meconium. The mean total SCFAs concentration (except acetic acid) was set at 6,11 μg/mg dry weight (d.w.), of which the average concentration of propionic acid was 1,02 [0,36; 2,86] μg/mg (d.w.), butyric acid 3,13 [0,83; 11,68] μg/mg (d.w.), and for isovaleric and valeric acids 0,68 [0,20; 2,37] μg/mg (d.w.) and 1,28 [0,33; 4,97] μg/mg (d.w.), respectively.The study also compared meconium samples from children born via caesarean section and through natural delivery.Within these two groups, there was a large variation in average concentrations of the analyzed acids, and the differences between them were not statistically significant.
Celem niniejszej pracy była walidacja metody oznaczania krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFAs) w smółce niemowląt, w tym kwasów octowego, propionowego, masłowego, izowalerianowego i walerianowego.Do oznaczenia powyższych związków zastosowano metodę wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) z detektorem z matrycą fotodiodową DAD. Przed rozpoczęciem oznaczania, przeprowadzono ekstrakcję kwasów ze smółki przy użyciu roztworu HClO4. Rozdziału związków dokonano, stosując elucję w układzie gradientowym ze zmianą składu fazy ruchomej (bufor + acetonitryl) w toku analizy, a detekcji dokonano przy długości fali λ=220 nm.Walidację metody przeprowadzono wyznaczając następujące parametry: liniowość, odzysk (dokładność), precyzję (powtarzalność), granicę wykrywalności (LOD) i granicę oznaczalności (LOQ). W opracowanej metodzie uzyskano liniowość dla wszystkich oznaczanych kwasów w zakresie stężeń 3,125 - 200 mg/L (R2>0,995). Odzysk wyznaczony dla poszczególnych związków obejmował zakres 90 - 106%. Wyniki charakteryzowały się niewielkim rozrzutem- RSD % wyznaczone dla każdego z kwasów nie przekroczyło 2%. Granica wykrywalności kwasów mieściła się w przedziale 0,18 mg/L - 1,01 mg/L, natomiast granica oznaczalności obejmowała zakres stężeń w przedziale 0,55 mg/L - 3,05 mg/L.Zwalidowana metoda została wykorzystana do analizy próbek smółki niemowląt. Średnie całkowite stężenie SCFAs (z wyjątkiem kwasu octowego) ustalono na 6,11 µg/mg suchej masy (s.m.), w tym średnie stężenie kwasu propionowego wynosiło 1,02 [0,36; 2,86] µg/mg s.m., kwasu masłowego 3,13 [0,83; 11,68] µg/mg s.m., a dla kwasów izowalerianowego i walerianowego, kolejno, 0,68 [0,20; 2,37] µg/mg s.m. oraz 1,28 [0,33; 4,97] µg/mg s.m. W ramach badania porównano także próbki smółki pochodzące od dzieci urodzonych przez cesarskie cięcie i przez poród siłami natury. W obrębie tych dwóch grup występowała duża zmienność średnich stężeń analizowanych kwasów, a różnice pomiędzy nimi nie były istotne statystycznie.
