Wpływ PAX-u i wrotków (Lecane inermis) na rozwój bakterii nitkowatych Microthrix parvicella i Thiothrix sp. w osadzie czynnym – eksperyment laboratoryjny

Celem pracy było porównanie w warunkach laboratoryjnych dwóch odmiennych metod zwalczania bakterii nitkowatych, odpowiedzialnych za zjawisko puchnięcia osadu w oczyszczalniach ścieków z osadem czynnym. Metoda pierwsza to chemiczny flokulant PAX-18, którego głównym składnikiem są sole glinu. Metoda druga to wrotki z gatunku Lecane inermis, które są wyspecjalizowanymi konsumentami baterii nitkowatych. Do doświadczenia użyto osadu czynnego o podwyższonej liczebności bakterii nitkowatych Microthrix parvicella i Thiothrix sp. Przeprowadzono eksperyment dwuczynnikowy w układzie krzyżowym, w którym każdy z czynników zastosowano w dwóch poziomach (PAX-18: 0 i 3 g Al/1000 g s. m. osadu/dzień; wrotki: 0 i 30 tys. os./zlewkę). Najważniejszym wynikiem było stwierdzenie, że zastosowane czynniki wpłynęły po tygodniu na oba gatunki bakterii nitkowatych w odmienny sposób. PAX zredukował w statystycznie istotny sposób liczebność Microthrix parvicella podczas gdy wpływ wrotków na M. parvicella okazał się nieistotny. Z kolei, liczebność Thiothrix sp. została w istotny sposób ograniczona przez wrotki a efekt PAX-u był nieistotny. Stąd wniosek, że użycie każdej z tych metod powinno być poprzedzone identyfikacją bakterii nitkowatych, odpowiedzialnych za puchnięcie osadu. Stwierdzono także, że PAX-18 (w zastosowanym stężeniu) może mieć negatywny wpływ na wrotki i pierwotniaki, a zatem może mieć także pośredni wpływ na bakterie osadu czynnego.

The aim of the work was to compare in a laboratory conditions two different methods of combating filamentous bacteria, responsible for the phenomenon of sludge bulking in sewage treatment plants with activated sludge. The first method is the chemical flocculant PAX-18, whose main ingredient is aluminum salts. The second method consists of Lecane inermis rotifers, which are specialized consumers of filamentous bacteries. Activated sludge with an increased number of filamentous bacteria, Microthrix parvicella and Thiothrix sp., was used in the experiment. A two-way experiment was performed, in which each factor was applied with two levels (PAX-18: 0 and 3 g Al/1000 g d. m. sludge/day; rotifers: 0 and 30 000 animals/beaker). (PAX-18: 0 and 1, rotifers: 0 and 1). The most important result was that the applied factors influenced both species of filamentous bacteria in a different way after one week. PAX reduced in a statistically significant way the number of Microthrix parvicella while the effect of the rotifers turned out to be not significant. In turn, the number of Thiothrix sp. was significantly reduced by rotifers and the effect of PAX was not significant. Hence the conclusion that the use of each of these methods should be preceded by the identification of filamentous bacteria responsible for sludge bulking. It was also found that PAX-18 (in the applied concentration) may have a negative effect on rotifers and Protozoa, and thus may also have an indirect effect on the activated sludge bacteria.