Research on the population of Grey wolf (Canis lupus) in Gorce National Park

The wolf (Canis lupus) is a species with a wide geographic distribution worldwide. It inhabits a variety of habitats, from temperate forests to desert areas. Humans associate this species both with positive and negative connections. For many years it was exterminated and, in many cases, unfortunately this brought positive effect. However, the introduction of species protection allowed to stop this process. Establishing the type of protection procedures is an important task and requires constant monitoring of the species. Many methods are used for this purpose including diet analysis and use of camera traps. These two methods have been used in this work. The study was carried out in the Gorce National Park. An analysis of 166 wolf faeces showed that the most dominant food consumed were ungulates (95.23% BIO), with the prevailing preference of the red deer (Cervus elaphus). The diet was comprised by medium-sized mammals such as European beaver (Castor fiber) or European badger (Meles meles) and plant material. The analysis of 192 recordings from camera traps showed that the biggest group (pack) of wolves recorded in GPN included 8 individuals. Wolves are more active in autumn and winter seasons, and 68 out of 114 records with the presence of wolves were recorded at night. The most common manifested behaviour was the passing by (58.5%) and territorial penetration of the area (25.4% of all records). In one case the camera trap recorded pursuit of the red deer bull by the wolf.

Wilk (Canis lupus) jest gatunkiem szeroko rozpowszechnionym, prawie na całym świecie. Żyje w różnorodnych siedliskach od lasów strefy umiarkowanej po tereny pustynne. Wśród ludzi wzbudza zarówno pozytywne jak i negatywne skojarzenia. Przez wiele lat dążono do jego wytępienia i w wielu rejonach świata niestety odniosło to skutek. Wprowadzenie ochrony w kolejnych dekadach pozwoliło na zatrzymanie tego procesu likwidacji „niepożądanych” gatunków. Ustalenie zakresu zabiegów ochronnych jest ważnym zadaniem i wymaga stałego monitoringu tego gatunku. Stosuje się w tym celu między innymi analizę diety oraz analizę nagrań z fotopułapek. Metody te zostały również wykorzystane w niniejszej pracy. Badania prowadzone były na terenie Gorczańskiego Parku Narodowego. Dokonano analizy 166 odchodów wilka, na podstawie której wykazano, że najczęściej konsumowanym pokarmem były ssaki kopytne (95,23% biomasy), z przeważającą preferencją jelenia szlachetnego (Cervus elaphus). Uzupełnienie diety stanowiły średniej wielkości ssaki, takie jak bóbr (Castor fiber) czy borsuk (Meles meles) oraz materiał roślinny. Analiza 192 nagrań z udziałem tego gatunku potwierdziła występowanie wilków na terenie GPN, a najliczniej nagrana grupa liczyła 8 osobników. Wilki są najbardziej aktywne w okresie jesienno-zimowym, głównie nocą (68 ze 114 nagrań). Najczęściej przejawianym zachowaniem było przejście (58,5% wszystkich nagrań) oraz penetracja terenu (25,4%). Na nagraniach udało się zaobserwować także pogoń wilka z jeleniem.