The quality of life of patients dialyzed by hemodialysis.

Introduction: The concept of hemodialysis is associated with the purification of blood outside the body of the patient using the so-called artificial kidney apparatus. It is a renal replacement therapy used in acute and chronic renal failure. Useful in medical sciences are studies on the quality of life of hemodialyzed patients, because they show how kidney failure and the way of its treatment causes limitations in the functioning of man in the somatic sphere, but also psychosocial. Aim: The aim of the study was to assess the quality of life of patients with renal insufficiency who undergo hemodialysis. Resources and methods: The study was conducted on a group of 61 patients (37 women and 24 men) hemodialysis in the dialysis station of the Non-public Health Care Center Diaverum in Kielce. The average age of the respondents was 56 years and ranged from 21 to 78 years. Answers were collected on the basis of the WHOQOL-Bref questionnaire and the own construction questionnaire. The obtained results were subjected to statistical analysis. Results: The results of our own research show that dialysed patients with hemodialysis assessed the quality of life as slightly weaker than the average (neither good nor bad). Analysis of the results showed that the chronic disease and the applied treatment greatly affect the quality of life of the respondents in the social sphere, slightly worse the quality of life in the psychological field, and the worst quality of life in the environmental and physical fields. Conclusions: The quality of life of dialysis patients was assessed as being more weak than average (neither good nor bad). The research examined 7 relationships between quality of life and social and anthropometric data. Satisfaction with care in the Dialysis Station and place of residence turned out to be statistically insignificant.

Wstęp: Pojęcie hemodializa kojarzy się zabiegiem oczyszczania krwi poza organizmem pacjenta przy użyciu aparatu tak zwanej sztucznej nerki. Jest leczeniem nerkozastępczym stosowanym w ostrej i przewlekłej niewydolności nerek. Przydatne w naukach medycznych są badania nad jakością życia chorych hemodializowanych, ponieważ pokazują jak niewydolność nerek oraz sposób jej leczenia sprawia ograniczenia w funkcjonowaniu człowieka w sferze somatycznej, ale również psychospołecznej. Cel: Celem pracy była ocena jakości życia pacjentów z niewydolnością nerek, u których prowadzona jest dializoterapia metodą hemodializy. Materiały i metody: Badanie zostało przeprowadzone na grupie 61 chorych (37 kobiet i 24 mężczyzn) hemodializowanych w stacji dializ Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Diaverum w Kielcach. Średni wiek badanych wynosił 56 lat i wahał się od 21 do 78 lat. Odpowiedzi zebrano na podstawie kwestionariusza WHOQOL-Bref oraz ankiety własnej konstrukcji. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej. Wyniki: Wyniki badań własnych, pokazują że chorzy dializowani metodą hemodializy ocenili jakości życia na nieco słabszą niż przeciętną (ani dobrą ani złą). Analiza wyników wykazała, że choroba przewlekła oraz stosowane leczenie w dużym stopniu wpływa na jakość życia ankietowanych w sferze socjalnej, nieco gorzej jakość życia w dziedzinie psychologicznej, a najgorzej jakość życia w dziedzinach: środowiskowej i fizycznej. Wnioski: Jakość życia chorych dializowanych została oceniona na bardziej słabą niż przeciętną (ani dobrą ani złą). W badaniach zbadano 7 zależności między jakością życia, a danymi społecznymi i antropometrycznymi. Zadowolenie z opieki w Stacji Dializ oraz miejsce zamieszkania okazały się nieistotnie statystycznie.