Spectroscopic analysis of the comet 41P/Tuttle-Giacobini-Kresak in the visible range.

In the early spring of 2017, the 41P / Tuttle-Giacobini-Kresák short-period comet reached its perihelion. Glowing with a brightness of 7.3 magnitude, the object could be observed using binoculars or smaller telescopes. It was an opportunity for the author of the thesis to make a spectroscopic observations. Using the devices available at the Jagiellonian University Astronomical Observatory, a series of measurements were performed over two nights. From all of the obtained data, the highest quality ones were selected, which were then reduced. The spectrum, calibrated in wavelength and stream, was used to identify individual emission bands. Due to the limited signal-to-noise ratio, only the two brightest emission structures, belonging to the C2 molecule, have been found. In addition, using the Haser model, their number and production rate were estimated, and compared with a publication on similar subjects.

Wczesną wiosną 2017 roku kometa krótkookresowa 41P/Tuttle-Giacobini-Kresák osiągnęła swoje peryhelium. Świecąc z jasnością o wartości 7,3 magnitudo, obiekt mógł być obserwowany za pomocą lornetek bądź mniejszych teleskopów. Była to okazja dla autora pracy by przeprowadzić obserwacje spektroskopowe. Za pomocą urządzeń dostępnych w Obserwatorium Astronomicznym Uniwerystetu Jagiellońskiego wykonano szereg pomiarów w ciągu dwóch nocy. Spośród uzyskanych danych wybrano te o najwyższej jakości, które następnie zredukowano. Skalibrowane w długości fali i strumieniu widmo posłużyło do identyfikacji poszczególnych pasm emisyjnych. Z uwagi na ograniczony stosunek sygnału do szumu, odnaleziono jedynie dwie najjaśniejsze struktury emisyjne należące do cząsteczki C2. Ponadto, korzystając z modelu Hasera, oszacowano ich liczbę oraz tempo produkcji, a także porównano z publikacją o podobnej tematyce.