The Phonology and Lexicon of Meriden Speech

The Phonology and Lexicon of Meriden Speech utilizes the speech community of Meriden, Connecticut, to address the inclusion of Southwestern New England (SWNE) within a Northeastern (NorE) dialect group.In 2001, Charles Boberg reassessed SWNE as a member of the Inland North (IN) dialect. This Master’s thesis aims to identify the phonological and lexical status of SWNE through Meriden speech (MerS) in order to re-establish SWNE as an integral member of the group of New England dialects distinct from the IN.First, the thesis reviews the theory surrounding American sociolinguistic dialectology, then it discusses the development of American regional dialects, including dialect contact and the founder effect. Those NorE regional dialects which are of most significance to SWNE are thoroughly investigated, including the historical establishment of the New Haven (NH) accent and MerS. Next, results on the phonology and lexicon of MerS are garnered from a 156-item dialect survey constructed by the author and conducted in Meriden between 2015 and 2016. Phonological variables displaying the clearest regional dissemination are analyzed as are the most prominent regional lexical variables. These results, as well as the historical development of MerS, indicate a definitive case for the alignment of SWNE more with New England than any other American region.The findings presented in the thesis conclude that Southwestern New England – through the research on Meriden speech – is re-established within the New England group of dialects distinct from the Inland North.

Praca pt. Fonologia i leksykon odmiany merydeńskiej, poświęcona jest przyporządkowaniu dialektu południowo-zachodniej Nowej Anglii (SWNE, ang. „Southwestern New England”) do odpowiedniej grupy dialektów północno-wschodnich (NorE, ang. „Northeastern”). W tym celu wykorzystano badania przeprowadzone wśród społeczności językowej miasta Meriden, w stanie Connecticut. W roku 2001 Charles Boberg zakwalifikował SWNE do rodziny dialektów środkowo-północnych (IN, ang. „Inland North”). Praca, badając status fonologiczny oraz leksykalny SWNE poprzez odmianę merydeńską (MerS, ang. „Meriden speech”), ma na celu przywrócić SWNE do grupy dialektów nowoangielskich, oddzielając go od IN.Pierwsza część pracy poświęcona jest przeglądowi teorii dotyczącej amerykańskiej dialektologii socjolingwistycznej, a następnie omówieniu rozwoju regionalnych dialektów amerykańskich, w tym kontaktowi między dialektami (ang. „dialect contact”) oraz wpływu pierwszych osadników (ang. „founder’s effect”). W kolejnym rozdziale zostały dokładnie zbadane najważniejsze dla SWNE regionalne dialekty NorE, wśród nich historyczny rozwój akcentu miasta New Haven oraz MerS. W rozdziale trzecim, zaprezentowano dane dotyczące fonologii i leksykonu MerS. Są one wynikiem autorskiej ankiety składającej się z 156 pytań dotyczącej dialektów NorE przeprowadzonej w Merydenie w latach 2015 i 2016. Dokonano także analizy zmiennych fonologicznych oraz leksykalnych najbardziej rozpowszechnionych regionalnie.W podsumowaniu pracy zostały przedstawione wyniki badań, które, wraz z historycznym rozwojem MerS, dowodzą, iż SWNE powinien zostać włączony w skład nowoangielskiej grupy dialektów odrębnej od Inland North.