Akceptacja choroby a przygotowanie do samoopieki i samopielęgnacji pacjenta z cukrzycą typu 1- studium przypadku

Diabetes type 1 is a chronic civilization disease, which from one year to another concerns increasing number of people. According to data of WHO in 2014 diabetes concerns 422 million adult people. Disease is characterized by increased level of glycemia in blood, what in consequence can lead to complications in functioning of eyes, kidneys and heart. Symptoms pointing on occurrence of disease are desire, polyuria, decrease of body weight of unknown etiology and fatigue. Pharmacological treatment, mainly insulin therapy, in combination with nonpharmacological treatment, physical activity and diet, can cause measurable effects in fight against the disease. Treat with insulin can be carried out with the use of personal insulin pump or method of multiple subcutaneous injections. Quality of life of diabetes patients depends of gender, complications, type of used therapy, support obtained from family and acceptance of chronic disease. Last of listed component has huge influence on professional, social and private patients’ life and their physical activity. Acceptance favors faster mobilization of forces to fight with disease. The purpose of this thesis was presentation the influence of disease acceptance- diabetes type 1 on patient’s preparation to self-care. In this thesis were used method of case study and diagnostic survey with questionnaire and interview technique and AIS scale. Researched person was female, who suffer from 5 years on diabetes type 1. Analise of obtained results demonstrated that patient has high level of disease acceptance and she is prepare very well to self-care, because of huge involvement in health education. Female has a great support from family, she thinks that disease has not negative influence on her private and professional life.

Cukrzyca typu 1 to przewlekła choroba cywilizacyjna, która z roku na rok dotyczy coraz większej grupy osób. Według danych WHO w 2014 roku cukrzyca dotyczyła 422 milionów osób dorosłych. Charakteryzuje się ona podwyższonym poziomem glikemii we krwi, co w konsekwencji może doprowadzić do powikłań w zakresie funkcjonowania oczu, nerek czy serca. Objawy wskazujące na występowanie choroby to wzmożone pragnienie, wielomocz, utrata masy ciała o nieznanej etiologii oraz uczucie zmęczenia. Połączenie leczenia farmakologicznego, głównie insulinoterapii, z leczeniem niefarmakologicznym, czyli aktywnością fizyczną oraz dietą daje wymierne efekty w walce z chorobą. Leczenie insuliną może odbywać się przy użyciu osobistej pompy insulinowej lub metody wielokrotnych podskórnych wstrzyknięć. Jakość życia pacjentów diabetologicznych jest zależna od płci, występujących powikłań, rodzaju stosowanej terapii, wsparcia ze strony rodziny oraz akceptacji choroby przewlekłej. Ostatnia z wymienionych komponent ma ogromny wpływ na życie zawodowe, społeczne, osobiste chorego oraz na jego aktywność fizyczną. Akceptacja sprzyja szybszej mobilizacji sił do walki z chorobą. Celem pracy było przedstawienie wpływu akceptacji choroby - cukrzycy typu 1 na przygotowanie pacjenta do samoopieki i samopielęgnacji. W pracy wykorzystano metodę indywidualnego przypadku oraz sondażu diagnostycznego wraz z techniką ankiety i wywiadu. W celu zebrania danych posłużono się autorskim kwestionariuszem ankiety i wywiadu oraz skalą AIS. Badaną osobą była kobieta chorująca od 5 lat na cukrzycę typu 1. Analiza uzyskanych wyników wykazała, że pacjentka ma wysoki poziom akceptacji choroby i jest bardzo dobrze przygotowania do samoopieki i samopielęgnacji, dzięki dużemu zaangażowaniu w proces edukacji zdrowotnej. Chora otrzymuje wsparcie od rodziny, uważa, że choroba nie ma negatywnego wpływu na jej życie osobiste i zawodowe.