Absurd i intuicja

Celem pracy jest ukazanie głębokiego związku między pojęciem absurdu i intuicji. Wykazanie znacznie głębszego znaczenia pojęcia absurdalności, gdzie egzystencjalna interpretacja stanowi zaledwie jeden z licznych punktów. Przybliżenie postawy Alberta Camus w jego filozoficznych rozważaniach oraz wyjaśnienie, dlaczego nie wykroczył on poza problematykę egzystencjalną w swoich dziełach. Ukazanie filozofii Heideggera, jako nie systemu pojęć, lecz intuicyjnego opisu ściśle związanego z pojęciem absurdu. Przedstawienie Dasein (jestestwa) i Da-sein(jawno-bycia), jako sensu absurdalnego w swej naturze.Ukazanie Da-sein (jawno-bycia), jako stanowiącego nie antropocentryczne pogłębienie Dasein. Wreszcie wykazanie absurdalności sensu, jako pierwotnej natury wszelkiej sensowności oraz intuicji, jako podstawy abstrahowania i myślenia (w tym racjonalnego). Ukazanie, iż odczucie absurdalności jest przejawem intuicji względem obiektywnie istniejącej absurdalnej natury świata i człowieka oraz przedstawienie absurdalnej natury prawdy.

The aim of the work is to show a deep relationship between the notion of absurd and intuition. To show a concept of absurdity as a much deeper, where existential interpretation is just one of many points. Bringing closer the attitude of Albert Camus in his philosophical considerations and explaining why he did not go beyond the existential issues in his works. Presenting Heidegger's philosophy as not a system of concepts, but an intuitive description closely related to the concept of the absurd. Presentation of Dasein and Da-sein, as an absurd sense. To show Da-sein as a non-anthropocentric deepening of Dasein. Finally, demonstrating the absurdity of sense as the original nature of all meaning and intuition, as the basis for abstracting and thinking (including rational). Showing that the feeling of absurdity is a manifestation of intuition in relation to the objectively existing absurd nature of the world and man and presenting the absurd nature of truth.