Samoistna Odma opłucnowa w praktyce ratownika medycznego – studium przypadku.

Introduction. Spontaneous pneumothorax can often cause great diagnostic problems for a paramedic at the scene of an accident. It depends on the knowledge and practical skills of the rescuer whether a patient who comes under his or her care will receive professional and life-saving help in the form of proper diagnostic and therapeutic procedures.The time of the study. The aim of the work is to present emergency pre-hospital procedures and in a hospital emergency department in a patient with spontaneous pneumothorax.Materials and methods. The case study method was used. An analysis of the medical documentation of the "S" Emergency Medical Services was performed, as well as documentation from the Hospital Emergency Department and the General Surgery Clinic. Research tools were, respectively: Medical Rescue Activity Card ZRM, Triage card and information cards from the Emergency Room and the General Surgery Clinic.Conclusions. The presented case study emphasizes that pneumothorax can in a short time cause a deterioration of the patient's health, leading to a life-threatening condition. Increasing respiratory failure requires rescue actions at the scene of the event in the form of pneumothorax. Proper diagnostic and therapeutic behavior of a paramedic at the scene of an accident can effectively prevent the effects of pneumothorax and increase the effectiveness of specialist treatment.

Wstęp. Samoistna odma opłucnowa może niejednokrotnie na miejscu zdarzenia, stwarzając ratownikowi medycznemu na miejscu zdarzenia duże problemy diagnostyczne. Od wiedzy i umiejętności praktycznych ratownika zależy czy pacjent, który trafi pod jego opiekę uzyska fachową i ratującą życie pomoc w postaci prawidłowego postępowania diagnostyczno-terapeutycznego. Cel Badań. Celem pracy jest przedstawienie ratunkowego postępowania przedszpitalnego i w szpitalnym oddziale ratunkowym u chorej z samoistną odmą opłucnową. Materiały i metody. W pracy wykorzystano metodę studium indywidualnego przypadku. Dokonano analizy dokumentacji medycznej Zespołu Ratownictwa Medycznego „S” oraz dokumentację ze Szpitalnego Oddziału Ratunkowego oraz Kliniki Chirurgii Ogólnej. Narzędziami badawczymi były odpowiednio: Karta Medycznych Czynności Ratunkowych ZRM, karta Triage i karty informacyjne z SOR oraz Kliniki Chirurgii Ogólnej. Wnioski. Przedstawiona analiza przypadku podkreśla, że odma opłucnowa może w krótkim czasie spowodować pogorszenie stanu zdrowia pacjenta, prowadząc do stanu zagrożenia życia. Narastająca niewydolność oddechowa wymaga działań ratowniczych już na miejscu zdarzenia w postaci odbarczenia odmy. Właściwe zachowania diagnostyczno-terapeutyczne ratownika medycznego na miejscu zdarzenia mogą skutecznie zapobiec następstwom odmy opłucnowej i zwiększyć skuteczność podjętego leczenia specjalistycznego.