"Nikt nie pozna mej duszy, która jak świeży upiór opiera się molom". Korespondencja Bolesława Kobrzyńskiego z Krystyną i Czesławem Bednarczykami

The introduction to the present thesis focuses on the life and work of a forgotten soldier-poet, Bolesław Kobrzyński, sentenced to literary "suicide" in a psychiatric hospital on the outskirts of London, and is an edition of his eighteen-year correspondence with Krystyna and Czesław Bednarczyk, owners of one of the most important emigration publishing centers, Oficyna Poetów i Malarzy.In the first part of the work, the artist's biography was reconstructed, taking into account what had already been proven by the researchers of his legacy, and what has only now been read from the letters presented. Attempts were also made to highlight his illness – largely unmentioned – and which had an unquestionable impact on the literary path he had chosen, as well as to indicate a parallel between him and the great romantic poet, Norwid.In the second part of the work, a unique type of dialogue between Kobrzyński and his publishers was analysed, as well as – in a condensed form – his literary works that had been published by the London Oficyna Poetów i Malarzy or in the quarterly "Oficyna Poetów" were discussed.The last part of the thesis is an edition of the letters between Bolesław Kobrzyński and Krystyna and Czesław Bednarczyk from 1965-1983, preserved in the Archives of Oficyna Poetów i Malarzy.

Niniejsza praca zawiera wstęp poświęcony życiu i twórczości zapomnianego poety-żołnierza, Bolesława Kobrzyńskiego, skazanego na literackie „samobójstwo” w szpitalu psychiatrycznym na obrzeżach Londynu, a także jest edycją jego osiemnastoletniej korespondencji z Krystyną i Czesławem Bednarczykami, właścicielami jednego z ważniejszych emigracyjnych ośrodków wydawniczych, Oficyny Poetów i Malarzy. W pierwszej części rozprawy została zrekonstruowana biografia artysty, uwzględniająca to, co było już wcześniej dowiedzione przez badaczy jego spuścizny, jak i to, co udało się dopiero teraz wyczytać z prezentowanych listów. Podjęto również próbuję naświetlenia jego choroby – w znacznej mierze przemilczanej – a mającej niekwestionowany wpływ na ścieżkę literacką, jaką obrał, jak i wskazania paraleli między nim a romantycznym wieszczem, Norwidem. Natomiast w drugiej części pracy został zanalizowany ten wyjątkowy rodzaj dialogu między Kobrzyńskim a jego wydawcami, jak i zostały – w skondensowanej formie – przybliżone dzieła, które ukazały się nakładem londyńskiej Oficyny Poetów i Malarzy bądź na łamach kwartalnika „Oficyna Poetów”. Ostatnią część rozprawy stanowi edycja zachowanych w Archiwum Oficyny Poetów i Malarzy listów pomiędzy Bolesławem Kobrzyńskim a Krystyną i Czesławem Bednarczykami z lat 1965-1983.