Marie de Gournay (1565-1645) : pierwsza francuska emancypantka

Marie de Gournay, przybrana córka Michela de Montaigne, była w swojej epoce jedną ze znaczących postaci panoramy intelektualnej Paryża, a sławę (niekiedy kontrowersyjną) zapewniły jej, obok jej własnych dzieł, opracowywane przez nią kolejne wydania Essais jej przybranego ojca. Miano „pierwszej francuskiej emancypantki” podkreśla jej prekursorską rolę w powstawaniu idei, które przybiorą konkretny kształt dopiero dwa stulecia później. Monografia omawia idee pisarki dotyczące polityki, reformy języka literackiego, filozofii moralnej, teologii oraz alchemii przybliżając polskiemu czytelnikowi nie tylko samą postać tej wyjątkowej kobiety, ale także kontekst historyczno-literacki francuskiego przełomu XVI i XVII wieku. Całości dopełniają dokonane po raz pierwszy przekłady na język polski feministycznych traktatów Marie de Gournay a także dwóch innych współczesnych jej autorek (Louise Labé i Marguerite de Valois) dotyczące podobnej problematyki.