Powszechne prawo wnoszenia petycji jako współczesne wyzwanie nauk prawnych

Powszechność prawa do petycji, zarówno w aspekcie szerokiego zakreślenia jej zakresu przedmiotowego oraz kręgu podmiotów legitymowanych do jej wniesienia, a także określenia przystępnych wymogów formalnych wniesienia petycji, jest wyzwaniem zarówno na poziomie stanowienia prawa, jak i na poziomie jego stosowania. Jako konieczne jawi się przy tym nie tylko zapewnienie możliwości wniesienia petycji szerokiemu kręgowi podmiotów, ale również istnienie gwarancji w zakresie jej rzetelnego procedowania i rozpoznania. Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza regulacji prawnych w tym zakresie oraz przegląd utrwalonych praktyk dotyczących wnoszenia petycji do Sejmu i Senatu, a także zestawienie ich z rozwiązaniami obowiązującymi w innych krajach. Ustalenia poczynione w tym zakresie wskazują, że jest to narzędzie społeczeństwa obywatelskiego powszechnie wykorzystywane w krajach Unii Europejskiej. Zauważyć należy przy tym, że rozwiązania polskie w tym zakresie, a także praktyka ich stosowania, jawią się jako szczególnie ukierunkowane na zwiększenie aktywności społecznej i umożliwienie wykorzystania potencjału tkwiącego wśród obywateli, ich grup i wszelkich form w jakich mogą oni ze sobą współdziałać.

The universality of the right to petition, in terms of both the broad specification of its subject matter and the group of entities entitled to petition, as well as the specification of the accessible formal requirements for filing petitions, is a challenge at the level of both law- making and applying the law. The need arises not only to ensure that an extensive group of entities has the opportunity to file a petition, but also to provide a guarantee that the petition will be processed and considered properly. The subject matter of this article is the analysis of the legal regulations on this, as well as a review of the established practices of filing petitions with the Sejm and the Senate, as well their comparison with the solutions applied in other countries. The findings indicate that this is a tool of a civic society commonly used in the European Union Member States. It should also be noted that the Polish solutions, as well as the practice of their application, are seen to be particularly targeted at increasing social activity and enabling the use of the potential that is inherent in the citizens, groups of citizens and all forms in which they can interact with each other.