Językowy obraz świata w języku japońskim - frazeologia z nazwami zwierząt

The aim of the following dissertation is to discuss the linguistic worldview on the basis of animal based phrasemes. The first chapter analyses the concept of linguistic worldview; it was defined as a construct that reflects general views about the world, a particular community, culture or tradition. They comprise an individual, unique image of the surrounding reality that is preserved in the language and that is also full of various observations of everyday life, as well as superstitions, metaphors and stereotypes. The following chapter two attempts to define the term ‘proverb’ and to specify its characteristics. The term in question is viewed in various ways as there is not any standardized definition; moreover the notion of proverb does not have clear-cut boundaries. The third chapter delves into the linguistic worldview of the Japanese language on the basis of animal-based phrasemes. Several animals were selected: fox, pig, dog, horse, snake, monkey, cat and aquatic animals. The analysis of Japanese proverbs and expressions also includes references to proverbs and expressions in the Polish language. The results of the analysis and conclusions were included in the summary.

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie językowego obrazu świata na podstawie związków frazeologicznych dotyczących zwierząt. W pierwszym rozdziale swojej pracy przyglądam się pojęciu językowego obraz światu – jest to struktura pojęciowa, w której odbijają się potoczne sądy o świecie, właściwe danej społeczności, kulturze i tradycji. Tworzą one indywidualny, niepowtarzalny obraz otaczającej nas rzeczywistości utrwalonej w języku – pełen najrozmaitszych spostrzeżeń dotyczących życia codziennego ale także przesądów, metafor i stereotypów. W kolejnym rozdziale podjęto próbę zdefiniowania terminu „przysłowie” i doprecyzowania jego cech. Termin ten jest postrzegany na różne sposoby, ponieważ nie ma żadnej znormalizowanej definicji; co więcej, pojęcie przysłowia nie ma wyraźnych granic. W rozdziale trzecim próbuję przyjrzeć się bliżej językowemu obrazowi świata w języku japońskim, na przykładzie frazeologizmów związanych ze zwierzętami. Na potrzeby pracy wybrano kilka zwierząt: lisa, świnię, psa, konia, węża, małpę, kota oraz zwierzęta morskie. Analizując przysłowia i powiedzenia funkcjonujące w języku japońskim, odwołuję się też do związków frazeologicznych, dotyczących tych samych zwierząt, w języku polskim.Wyniki analizy i wnioski zostały zawarte w podsumowaniu.