Opowieści rakugo a literatura i wartości neokonfucjańskie w okresie Edo – porównanie wybranych motywów

Rakugo is a Japanese art of telling funny tales. Many of them were created in the Edo period, when the shogunate promoted Neo-Confucianism, introduced censorship and moral restrictions. In the following paper, the author researches whether the popularity of Neo-Confucianism was reflected in rakugo stories. She compares three themes: social relationships, money and image of women, as well as the way social criticism is done in rakugo and literature. The author argues that Neo-Confucianism had an impact on rakugo, but not directly. Neo-Confucian teachings had an impact on people's daily lives, and rakugo touched on topics that felt close to the townspeople and reflected social moods.

Rakugo to japońska sztuka opowiadania zabawnych historii. Wiele z nich powstało w epoce Edo, kiedy siogunat promował neokonfucjanizm oraz wprowadzał cenzurę i obostrzenia obyczajowe. W niniejszej pracy autorka szuka odpowiedzi na pytanie, czy popularność neokonfucjanizmu znalazła swoje odbicie w opowieściach rakugo. Porównuje trzy motywy: relacje społeczne, wizerunek kobiet i pieniądze, oraz sposób podejmowania krytyki społecznej w rakugo i literaturze. Autorka uzasadnia, że neokonfucjanizm miał wpływ na rakugo, ale nie bezpośredni, ponieważ nauki neokonfucjańskie miały wpływ na codzienne życie ludzi, a rakugo poruszało tematy bliskie mieszczanom i odzwierciedlało nastroje społeczne.