Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Calderonian constellations of meanings in Polish translations of "La vida es sueño": "un breve cielo"

Tytuł:
Calderonian constellations of meanings in Polish translations of "La vida es sueño": "un breve cielo"
Calderonowskie konstelacje znaczeń w polskich przekładach "La vida es sueño": "un breve cielo"
Autorzy:
Baczyńska, Beata
Data publikacji:
2022
Słowa kluczowe:
theatrical translation
Calderón de la Barca
przekład dramatu
La vida es sueño
mikrokosmos
teatr hiszpański Złotego Wieku w Polsce
Spanish theater of the Golden Age in Poland
microcosm
Język:
polski
ISBN, ISSN:
20828594
Prawa:
Udzielam licencji. Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/legalcode.pl
Dostawca treści:
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
Artykuł
The text is devoted to the Polish versions of "La vida es sueño" in the context of the metaphor "little heaven" ("un breve cielo"). Segismundo uses a syllogistic argument based on the concept of microcosm (el pequeño mundo del hombre) to define the beauty of women. Calderón's dramaturgic strategy is outlined in order to relate it to the stage practice of the Polish theatre. The study is based on the contemporary and historical translations of "La vida es sueño" into Polish, respectively: Leon Rudkiewicz (1826), Józef Szujski (1882), Barbara Zan (1927), Edward Boyé (1937), Jarosław Marek Rymkiewicz (1969), Marta Eloy Cichocka (2013), Tomasz Jękot (2021).

Tekst poświęcony jest serii przekładowej obejmującej polskie wersje "La vida es sueño" w kontekście metafory "małe niebo" ("un breve cielo"), którą Segismundo określił kobietę, sięgając po sylogistyczną argumentację opartą na toposie mikrokosmosu: el pequeño mundo del hombre. Na wstępie nakreślona została strategia dramatyczna Calderóna po to, aby na podstawie współczesnych i historycznych przekładów dramatu na język polski - odpowiednio: Leona Rudkiewicza (1826), Józefa Szujskiego (1882), Barbary Zan (1927), Edwarda Boyégo (1937), Jarosława Marka Rymkiewicza (1969), Marty Eloy Cichockiej (2013) i Tomasza Jękota (2021) - odnieść ją do praktyki scenicznej polskiego teatru.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies