''Deficyty samoopieki pacjentów w wieku podeszłym, hospitalizowanych z powodu zaostrzenia niewydolności serca.

Wstęp. Niewydolność serca jest jedną z najczęściej występujących jednostek chorobowych w Polsce i na świecie. Fundamentalne znaczenie w procesie terapeutycznym ma właściwie prowadzona samoopieka, która znacząco wpływa na kolejne hospitalizacje i rokowanie pacjenta. Dla osób starszych jest to duże wyzwanie ze względu na deficyty pojawiające się w zakresie funkcjonowania. Cel pracy. Celem pracy była ocena deficytów samoopieki pacjentów w wieku podeszłym, hospitalizowanych z powodu zaostrzenia niewydolności serca.Materiał i metody. Badaniem objęto 70 pacjentów hospitalizowanych z powodu zaostrzenia przewlekłej niewydolności serca. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego i analizę dokumentów. Wykorzystano technikę ankiety, wywiadu pielęgniarskiego oraz analizy dokumentacji (historia choroby pacjenta). Użyto narzędzi autorskich i wystandaryzowanych.Wyniki. W badaniu wzięły udział zarówno kobiety, jak i mężczyźni w wieku powyżej 60 roku życia. Poziom ich wiedzy na temat niewydolności serca był na poziomie średnim bądź dobrym, natomiast samoopiekę realizowali oni na poziomie średnim. Badani byli osobami sprawnymi w czynnościach dnia codziennego oraz umiarkowanie radzili sobie z czynnościami instrumentalnymi. Cierpieli na depresję umiarkowaną, a ich funkcje poznawcze oceniono jako nieprawidłowe. Nie wykazano istotnej statystycznie zależności między wiekiem, płcią, miejscem zamieszkania, statusem rodzinno-mieszkaniowym, sprawnością funkcjonalną w zakresie czynności dnia codziennego i instrumentalnych, stanem czynnościowym według NYHA i sprawnością funkcji poznawczych a poziomem realizowania samoopieki.Wnioski. Stan cywilny i ekonomiczny, poziom wiedzy oraz stan psychiczny istotnie determinowały poziom realizowania samoopieki. W badanej grupie czynnikami determinującymi w istotny sposób deficyty samoopieki były: niski poziom wiedzy oraz gorszy stan psychiczny.Słowa klucze. Samoopieka, niewydolność serca, deficyty, osoby starsze

Introduction. Heart failure is one of the most common diseases in Poland and in the world. Proper self-care is of fundamental importance in the therapeutic process, as it has a significant impact on subsequent hospitalizations and the patient’s prognosis. For older people, this is a big challenge due to the deficits that appear in terms of functioning. Aim of the work. The aim of the study was to assess self-care deficits in patients hospitalized due to exacerbation of heart failure, taking into account potential determinants.Material and methods. The study included 70 patients hospitalized due to exacerbation of chronic heart failure. The work uses the diagnostic survey method and document analysis. The technique of survey, nursing interview and documentation analysis (patient's medical history) was used. Original and standardized questionnaires were used.Results. Both women and men over 60 years of age took part in the study. The level of knowledge about heart failure was average or good, and self-care was performed at an average level. The subjects were able to perform everyday activities and were moderately coping with instrumental activities. They suffered from moderate depression and cognitive functions were assessed as abnormal. There was no statistically significant relationship between age, gender, place of residence, family and residential status, functional ability in terms of everyday and instrumental activities, functional status according to NYHA, cognitive function and the level of self-care.Conslusions. Marital and economic status, level of knowledge and mental state significantly determined the level of self-care. Self-care deficits in the study group included a low level of knowledge and a worse mental state.Key words: Self-care, heart failure, deficits, elderly people