Współczesne nazwy żeńskie : tradycja odnaleziona w dwudziestoleciu?

In the introductory part, the article presents the latest work of Polish linguists on the heritage of the interwar period in the Polish language and contemporary communication practices. The main part is devoted to the intensifying contemporary tendency to create female names in Polish for those professions, positions and functions which so far had only masculine names, for instance, architektka from architekt, psycholożka from psycholog. The feminization of names is shown against the background of linguistic practices in the interwar period. The process of women’s emancipation initiated at that time was reflected in the language. Contemporary disputes over the feminization of names are marked in terms of worldview and ideology. On the one hand, supporters of feminization refer to the tradition of the interwar period, while on the other, opponents reject it.

W części wstępnej artykuł przedstawia najnowsze prace polskich językoznawców dotyczące dziedzictwa dwudziestolecia międzywojennego w języku polskim i współczesnych praktykach komunikacyjnych. Część główna jest poświęcona nasilającej się współcześnie tendencji do tworzenia w języku polskim nazw żeńskich dla tych zawodów, stanowisk i funkcji, które dotychczas miały wyłącznie nazwy męskie, np. architektka od architekt, psycholożka od psycholog. Feminizacja nazw ukazana jest na tle praktyk językowych w dwudziestoleciu międzywojennym. Zapoczątkowany wówczas proces emancypacji kobiet odzwierciedlił się w języku. Współczesne spory dotyczące feminizacji nazw są nacechowane światopoglądowo i ideologicznie. Z jednej strony zwolennicy feminizacji nawiązują do tradycji dwudziestolecia, z drugiej strony przeciwnicy - odrzucają ją.