Tytuł pozycji:
Józef Reinhold (1884-1928) : "zapomniany" profesor prawa karnego Uniwersytetu Jagiellońskiego
Kariera uniwersytecka Józefa Reinholda nie była zbyt długa, trwała bowiem zaledwie dziesięć lat (1918-1928). Przedwczesna śmierć w 44 roku życia sprawiła, że w gronie twórców i luminarzy polskiej nauki prawa karnego zajmuje on miejsce drugoplanowe, pozostając w cieniu takich profesorskich sław, jak: Edmund Krzymuski, Juliusz Makarewicz czy Józef Rosenblatt. Jednak dorobek naukowy Józefa Reinholda, zwłaszcza opublikowana w 1913 r. praca pt. „Środki zabezpieczające przeciw przestępcom” pretenduje go do miana prekursora kierunku socjologicznego w polskim prawie karnym XX wieku. Był także pierwszym na ziemiach polskich propagatorem polityki kryminalnej, którą uznawał za odrębna dyscyplinę prawa. Dzięki naukowym opracowaniom Józefa Reinholda kierunek socjologiczny zyskał na ziemiach polskich coraz szersze uznanie, co znalazło swój namacalny wyraz w rozdziale XII („Środki zabezpieczające”) polskiego kodeksu karnego z 1932 r. Zasługi Józefa Reinholda w propagowaniu założeń szkoły socjologicznej przesłoniły jednak dokonania naukowe Juliusza Makarewicza, twórcy polskiego kodeksu karnego. Znaczną część swojego zawodowego życia związał z praktyką w krakowskim sądownictwie (1910-1921). W przeciwieństwie do swoich profesorskich kolegów i mistrzów Józef Reinhold nie był „naturą bojową i cechowało go zawsze umiarkowanie”. W tym może tkwi także sekret, że w historii polskiej nauki prawa i historii Żydów polskich nie znalazł należnego mu wybitnego miejsca tak ze względu na oryginalny i twórczy dorobek naukowy, jak i postawę „dobrego Żyda, zdolnego i ofiarnego obrońcy” religii mojżeszowej.
The university career of Józef Reinhold had not been particularly long, as it lasted merely ten years (1918–1928). Due to his premature death at the age of 44, he occupies a rather peripheral place among the luminaries of the Polish penal law, remaining in the shadow of such famous professors as: Edmund Krzymuski, Juliusz Makarewicz or Józef Rosenblatt. Yet the academic achievement of Józef Reinhold, and particularly his paper entitled Preventive Measures Against Criminal Offenders published in 1913, puts him among the ranks of the precursors of a sociological approach to the Polish penal law in the 20th century. He was also the first propagator of criminal policy on Polish territories which he regarded as a separate discipline of law. Thanks to the academic research conducted by Józef Reinhold, the sociological approach to criminal law had been more widely recognized on Polish territories which had found its most tangible reflection in chapter XII (“Preventive measures”) of the Polish Penal Code of 1932. However the merits of Józef Reinhold in propagating the principles of the sociological approach to criminal law had been overshadowed by the academic achievement of Julisz Makarewicz, the author of the Polish penal code. A considerable part of Józef Reinhold’s professional career was associated with the Krakow jurisdiction (1910-1921). Contrary to his colleagues, fellow professors and masters, Józef Reinhold was not “a boisterous character and was always characterized by moderation”. This trait of his character may be partly responsible for the fact why in the history of the Polish science of the law and in the history of the Polish Jews, professor Reinhold did not find a deserving place which was definitely due to him, taking into consideration his original and creative academic output, and the attitude of a “good, talented Jew as well as a staunch defender” of Judaism.