W latach 2007–2017 na środkowej Wiśle oraz dolnych odcinkach Narwi, Bugu, Pilicy, Wkry i Liwca oceniono liczebność 18 gatunków ptaków gniazdujących w korytach tych rzek, a uzyskane wyniki porównano z danymi z lat 1984–1993. W latach 2007–2017 najliczniejszym gatunkiem wśród objętych badaniami były brzegówka Riparia riparia (27 662–28 161 nor) oraz śmieszka Chroicocephalus ridibundus (13 026–14 480 par). W tym okresie liczebność rybitwy rzecznej Sterna hirundo wynosiła 1 636–1 798 par, rybitwy białoczelnej Sternula albifrons – 460–531, mewy siwej Larus canus – 680–787, brodźca piskliwego Actitis hypoleucos – 404–455, sieweczki rzecznej Charadrius dubius – 242–304, nurogęsi Mergus merganser – 186–215, zimorodka Alcedo atthis – 168–193, sieweczki obrożnej Ch. hiaticula – 145–168, mewy srebrzystej Larus argentatus sensu lato – 78–111, mewy czarnogłowej Ichthyaetus melanocephalus – 16–19, podróżniczka Luscinia svecica – 12–19, ostrygojada Haematopus ostralegus – 9–12, ohara Tadorna tadorna – 8–10 oraz mewy żółtonogiej Larus fuscus fuscus – 5. Po upływie dwóch dekad liczebność dziesięciu gatunków wyraźnie się zmniejszyła, natomiast sześciu wzrosła. Największy wzrost liczebności dotyczył nurogęsi, ostrygojada i mewy czarnogłowej oraz mewy białogłowej L. cachinnans, natomiast największy spadek – mewy siwej, podróżniczka i sieweczki obrożnej. Zaprzestał gniazdowania kulon Burhinus oedicnemus, a nowymi gatunkami lęgowymi są mewa żółtonoga i ohar. Pomimo spadkowych tendencji, dorzecze środkowej Wisły nadal jest najważniejszym krajowym lęgowiskiem czterech gatunków: mewy siwej, sieweczki obrożnej, ostrygojada i rybitwy białoczelnej.
In 2007–2017 18 breeding species were counted in the river beds of the central Vistula and lower sections of the Narew, Bug, Pilica, Wkra and Liwiec rivers. The Sand Martin Riparia riparia (27,662–28,161 burrows) and the Black-headed Gull Chroicocephalus ridibundus (13,026–14,480 pairs) were the most abundant species. Other surveyed species were the Common Tern Sterna hirundo (1,636–1,798 pairs), Little Tern Sternula albifrons (460–531 p.), Mew Gull Larus canus (680–787 p.), Common Sandpiper Actitis hypoleucos (404–455 p.), Little Ringed Plover Charadrius dubius (242–304 p.), Goosander Mergus merganser (186–215 p.), Common Kingfisher Alcedo atthis (168–193 p.), Ringed Plover Ch. hiaticula (145–168 p.), Herring Gull L. argentatus sensu lato (78–111 p.), Mediterranean Gull Ichthyaetus melanocephalus (16–19 p.), Bluethroat Luscinia svecica (12–19 p.), Eurasian Oystercatcher Haematopus ostralegus (9–12 p.), Common Shelduck Tadorna tadorna (8–10 p.) and Lesser Black-backed Gull L. fuscus (5 p.). After two decades (1984–1993 vs 2017–2017), the abundance of ten species decreased, while the number of six increased. The largest increase concerned Goosander, Eurasian Oystercatcher and Caspian Gull L. cachinnans, as well as large gulls, while the largest decrease was observed in the Mew Gull, Bluethroat and Ringed Plover. The Stone Curlew Burhinus oedicnemus stopped nesting, and two species, the Lesser Black-backed Gull and Common Shelduck, started to breed. Despite a decreasing trend for many species, the central Vistula basin is still the most important national breeding ground for four species: Mew Gull, Ringed Plover, Eurasian Oystercatcher and Little Tern.
