Temporal and spatial differences in the feeding ecology of the Spanish Imperial Eagle Aquila adalberti during the non-breeding season: effects of the rabbit population crash

The paper describes the diet of territorial Spanish Imperial Eagles during the non-breeding season, comparing prey identified across different regions (Central, Western and Southern), breeding season vs non-breeding season, and periods (1983-1985 or pre-viral haemorrhagic disease [RHD] vs 1991-2000 or post-RHD). Comparison of the nonbreeding with the breeding season revealed a slight variation in the diet. The Rabbit Oryctolagus cuniculus continues to be the most important prey species in the eagle's diet during the non-breeding season, followed by pigeons and the Red Partridge Aledoris rufa, although this varies from one region to another. In general, the decrease in the rabbit population after the epizooty (RHD) does not appear to have had an impact on the occurrence of this prey species in the Spanish Imperial Eagle's diet. Although this species is generally considered to be specialised in the capture of rabbits, the variability found between regions suggests that when the main prey (wild Rabbit) is scarce, the Spanish Imperial Eagle's diet is based on alternative prey such as pigeons or carrion.

Dietę terytorialnych orłów iberyjskich opisano w oparciu o analizę wypluwek. W pracy porównano: udział grup zdobyczy w 3 różnych regionach występowania tego gatunku w Hiszpanii (Fig. 1), dietę w okresie lęgowym i pozalęgowym, oraz dietę w dwóch okresach — z lat 1983-1985, przed epizoocją wirusowego pomoru królików, oraz 1991-2000, po okresie tej choroby, która silnie zredukowała liczbę dzikich królików. Zanotowano dość znacznie różnice pomiędzy badanymi regionami — w okresie nielęgowym dzikie króliki w dalszym ciągu stanowiły główną zdobyczą, choć istotną rolę pełniły też gołębie i góropatwy czerwone (Tab. 1). Stwierdzono różnice w diecie między okresem lęgowym i pozalęgowym: udział gołębi i innych ptaków był większy w okresie lęgowym, a góropatw i padliny — zimą (Fig. 2). Nie stwierdzono, aby spadek liczebności królików po epizoocji odzwierciedlał się zmianą częstości występowania tego gatunku w diecie orła iberyjskiego (Tab. 2). Mimo, że uznaje się, że orzeł ten jest wyspecjalizowany w łapaniu królików, dość duża zmienność diety pomiędzy regionami sugeruje, że kiedy zdobycz główna jest rzadka, ptaki bazują na zdobyczy alternatywnej (np. gołębie, padlina).