Most deleterious pathogens of lupine and soya and their control by antagonistic bacteria strains in Belarus

Phytopathogenic fungi and bacteria - causal agents of anthracnose, fusariose, grey mould, alternarial mould in lupine and bacterial blight in soya were isolated and identified. Microorganisms of genera Bacillus, Pseudomonas, Streptomyces with elevated antagonistic activity towards lupine and soya pathogens were selected. It was demonstrated that bacterial antagonists were able to suppress the development of phytopathogens both in vitro on agar nutrient media and on lupine/soya plants upon seed treatment. Selective action of antagonists against pathogenic species was established. Strains Pseudomonas aurantiaca S-l and Streptomyces anulatus M-46 were distinguished by the highest efficiency with respect to anthracnose and fusariose of lupine cultivars while bacteria Bacillus subtilis M-22 and Bacillus subtilis M-1 inhibited spread of lupine grey mould. Streptomycetes and bacilli displayed superior activity in control of soya bacterial blight. Based on the obtained findings biological method of lupine seed disinfection was elaborated and tested in field experiments. Completed investigations proved attractive prospects of biological method to control pathologies of leguminous crops as an ecologically safe alternative to chemical pesticides.

Z porażonych roślin łubinu wyizolowano i oznaczono do gatunku najgroźniejsze patogeny powodujące antraknozę, fuzariozę, szarą pleśń i alternariozę, podczas gdy z soi czynnik chorobotwórczy wywołujący zarazę bakteryjną. W obrębie rodzajów Bacillus, Pseudomonas i Streptomyces wyselekcjonowano antagonostyczne izolaty bakterii dla wymienionych chorób. Wykazano antagonistyczne oddziaływanie tych izolatów na patogeny in vitro na szalkach Petriego oraz na nasionach łubinu i soi. Najwyższą aktywnością w stosunku do antraknozy i fuzariozy łubinu charakteryzowały się izolaty P. aurantiaca S-1 i S. anulatus M-46, podczas gdy izolaty B. subtilis M-22 i M-1 hamowały rozwój szarej pleśni. Zarówno izolaty Streptomyces, jak i B. subtilis wykazywały wysoką aktywność w hamowaniu rozwoju zarazy bakteryjnej soi. Na podstawie wyników z badań in vitro opracowano metodę biologicznego odkażania nasion łubinu i sprawdzono ją w doświadczeniu polowym.