Tytuł pozycji:
Developmental needs of the polish agri-food sector and the proposed actions under the common agricultural policy of the European Union®
Mistakes made in Polish agricultural policy after 1989, rather than eliminated after Poland’s accession to the EU in 2004, have a chance to be corrected by implementing the actions provided for in the Strategy for sustainable development and the Strategy for sustainable development of rural areas, agriculture and fisheries 2030. First of all, it is necessary to start egalitarian (and not elite) development of Polish agriculture, and this means that it is necessary to activate the production and economy of all agriculture, and not only development farms. This is particularly important for smaller farms, which are largely excluded both in production and on the agri-food market. Such an elite and pro-corporate agricultural policy threatens food security, especially in the case of socio-economic and political-military crises, and adversely affects the natural environment.Changes in Polish agricultural policy should be favored by the proposals put forward by European Commission, including Commissioner for Agriculture Janusz Wojciechowski, with regard to the future common EU agricultural policy. Generally, it is proposed to create so-called European Green Deal through the egalitarian economic support of all farms, including smaller ones, which by their very nature guarantee sustainable development because they generally produce in a closed cycle, as well as their management is environmentally friendly. Unfortunately, these proposals may be relatively unrealistic in view of the anticipated economic crisis. The feasibility of the proposed directions for the development of EU agriculture may be increased by the proposed renationalization of the common agricultural policy.
Błędy popełniane w polskiej polityce rolnej po 1989 roku, a nie wyeliminowane po akcesji Polski do UE w 2004 roku, mają szanse na skorygowanie poprzez wdrożenie działań przewidzianych w Strategii na rzecz zrównoważonego rozwoju oraz w Strategii zrównoważonego rozwoju wsi, rolnictwa i rybactwa 2030. Przede wszystkim, niezbędne jest rozpoczęcie realizacji egalitarnego (a nie elitarnego) rozwoju polskiego rolnictwa, a to oznacza, że niezbędne jest aktywizowanie produkcyjno-ekonomiczne całego rolnictwa, a nie tylko gospodarstw rozwojowych. Szczególnie istotne jest to w odniesieniu do gospodarstw mniejszych obszarowo, w praktyce w dużym stopniu wykluczonych zarówno w produkcji, jak i na rynku rolno-żywnościowym. Tak realizowana elitarna i prokorporacyjna polityka rolna zagraża bezpieczeństwu żywnościowemu (food security), zwłaszcza w przypadku kryzysów społeczno-gospodarczych i polityczno-militarnych oraz niekorzystnie oddziałuje na środowisko naturalne.Zmianom w polskiej polityce rolnej powinny sprzyjać propozycje Komisji Europejskiej, w tym Komisarza do spraw rolnictwa Janusza Wojciechowskiego, w odniesieniu do przyszłej wspólnej polityki rolnej UE. Generalnie, proponuje się kreowanie tzw. Europejskiego Zielonego Ładu poprzez egalitarne wsparcie ekonomiczne wszystkich gospodarstw rolnych, w tym mniejszych obszarowo, które z natury swojej gwarantują rozwój zrównoważony, ponieważ produkują na ogół w obiegu zamkniętym, jak również ich gospodarowanie jest przyjazne środowisku naturalnemu. Niestety, propozycje te mogą być względnie nierealne wobec przewidywanego kryzysu gospo-darczego. Realność proponowanych kierunków rozwoju rolnictwa unijnego może zwiększać proponowana renacjonalizacja wspólnej polityki rolnej.
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa Nr 461252 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2020).
