Sorpcja jonów ołowiu(II) na wybranych materiałach filtracyjnych stosowanych w technologii uzdatniania wody

Przedstawiono wyniki doświadczalnych badań sorpcji jonów ołowiu(II) z roztworów wodnych na granulowanym węglu aktywnym Norit, klinoptylolicie oraz chalcedonicie modyfikowanym tlenkiem manganu(IV). Stwierdzono, że sorpcja zachodziła zgodnie z modelem kinetyki reakcji pseudodrugiego rzędu i miała charakter korzystny (wartość RL mieściła się w zakresie <0;1>). Sorpcję jonów Pb(II) na granulowanym węglu aktywnym Norit najlepiej opisywało równanie izotermy Freundlicha (r2 = 0,998), a sorpcję na klinoptylolicie i modyfikowanym chalcedonicie najdokładniej charakteryzowała izoterma Redlicha i Petersona (r2 = 0,996 dla klinoptylolitu, r2 = 0,999 dla modyfikowanego chalcedonitu). W przypadku modyfikowanego chalcedonitu parametr g izotermy Redlicha i Petersona wynosił 1,00, dlatego sorpcja jonów Pb(II) na modyfikowanym chalcedonicie zachodziła zgodnie z modelem Langmuira. Najlepszym sorbentem dla jonów Pb(II) okazał się klinoptylolit. Maksymalna pojemność sorpcyjna ołowiu dla klinoptylolitu wynosiła 22,3 mg/g, dla węgla aktywnego 18,0 mg/g, dla chalcedonitu modyfikowanego tlenkiem manganu(IV) 10,3 mg/g.

---

Pb²⁺ ions were adsorbed on a com. granulated activated C, clinoptylolite and MnO2-modified chalcedonite to study the sorption kinetics and thermodynamics and to det. The sorption isotherms. Clinoptylolite was the best sorbent for removal Pb²⁺ ions from their aq. solns. The expt. data on clinoptylolite were well described by the Redlich-Peterson equation, while on the activated C by Freundlich and on the modified chalcedonite by Langmuir equations. The free energy of sorption was negative.