Tytuł pozycji:
Tradition and innovation of Albert Einstein's villa in Caputh
The aim of the article is to analyse Albert Einstein’s villa in Caputh (1929) designed by Konrad Wachsmann in the context of the theory and history of contemporary architecture, including aspects of tradition and modernity in the adopted aesthetic, functional and spatial solutions. The research was carried out in two stages. In the first stage, based on a literature review and in situ analyses, the main features of the building were determined against the background of the functional and aesthetic tendencies prevailing during the period of the building’s construction. This allowed us to determine to what extent the design of Einstein’s villa referred to the building traditions of the region and which features reflected an innovative way of thinking, anticipating modernism in architecture. In the second part of the research, the building was characterized in the light of the latest trends in the theory and history of contemporary architecture, taking into account the principles of sustainable development, resilience of the built environment to climate change, circularity, bioclimatic design and the New European Bauhaus. The main conclusions from the conducted research concern the compromise and balance between the aspects of tradition and modernity in the Einstein’s villa, manifested in the choice of the location and adopted functional and structural solutions. The applied connection system enabling quick assembly of the building represents a very early example of prefabrication. Important innovative features include: the way of shaping the space, the use of wood as the main building material, the creation of viewing axes and the use of daylight to modulate the interiors’ ambience.
Celem autorki artykułu jest analiza zaprojektowanej przez Konrada Wachsmanna willi Alberta Einsteina w Caputh (1929) w kontekście teorii i historii architektury współczesnej, w tym aspektów tradycji i nowoczesności w przyjętych rozwiązaniach estetycznych, funkcjonalnych i przestrzennych. Badania przeprowadzono dwutorowo. W pierwszym etapie, na bazie kwerendy literaturowej i analiz in situ określono główne cechy budynku na tle tendencji funkcjonalnych i estetycznych dominujących w okresie powstania obiektu. Pozwoliło to ustalić, w jakim stopniu w projekcie willi odnoszono się do tradycji budowlanych regionu oraz które cechy odzwierciedlały nowatorski sposób myślenia, będący zapowiedzią modernizmu w architekturze. W drugiej części badań dokonano charakterystyki budynku w świetle najnowszych tendencji w teorii i historii architektury współczesnej, z uwzględnieniem zasad zrównoważonego rozwoju, odporności środowiska zbudowanego na zmiany klimatu, cyrkularności, projektowania bioklimatycznego oraz Nowego Europejskiego Bauhausu. Najważniejsze wnioski z przeprowadzonych badań dotyczą kompromisu i równowagi między aspektami tradycji i nowoczesności w architekturze budowli, przejawiających się w wyborze lokalizacji obiektu, przyjętych rozwiązaniach funkcjonalnych i konstrukcyjnych. Zastosowany system połączeń umożliwiający szybki montaż budynku stanowi bardzo wczesny przykład prefabrykacji. Do istotnych cech nowatorskich należą: sposób kształtowania przestrzeni, zastosowanie drewna jako głównego materiału budowlanego, tworzenie osi widokowych oraz wykorzystanie światła dziennego do kreowania nastroju we wnętrzach.
Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2024).
