Tytuł pozycji:
Cumowanie statku z wykorzystaniem holowników
Cumowanie statku morskiego do nabrzeża jest manewrem skomplikowanym zależnym od wielu czynników. Na liczbę holowników, ich parametry oraz taktykę cumowania ma wpływ wielkość statku, jego wyposażenie w urządzenia napędowo-sterowe, rozmiar bezpiecznego akwenu manewrowego, aktualne czynniki hydrometeorologiczne oraz dotychczasowa praktyka i doświadczenie przekładające się zwłaszcza na taktykę manewrowania. Konieczność stosowania holowników wynika bezpośrednio z przepisów lokalnych. Na świecie nie wykreowano jednolitych zasad wykorzystania holowników, a przepisy w tym zakresie tworzone są każdorazowo indywidualnie z wykorzystaniem bazy dotychczasowych doświadczeń. Modyfikacja przepisów lokalnych jest wymuszana wypadkowością, zmianami infrastruktury portowej oraz zwiększaniem wielkości statków.
Ship mooring to quay is difficulty maneuver and dependent on many factors. The number of tugs, their parameters and tactics mooring affects the size of the vessel, its equipment in device drive-steering, the size of the available area of maneuvering, current hydro meteorological factors and practice and translational experience especially on the tactics of maneuvering. The need to use tugs stems directly from local regulations. The world does not develop uniform rules the use of tugs, and the provisions in this regard are created each individually using a database of past experience. Modification of local regulations is enforced by accidents, changes to port infrastructure and the increasing size of vessels.