Zastosowanie teorii zbiorów rozmytych do szacowania wielkości buforów w harmonogramowaniu projektów metodą łańcucha krytycznego

W artykule przedstawiono autorską koncepcję sposobu szacowania wielkości buforów czasu w harmonogramowaniu projektów. Zaproponowane podejście do określania wielkości buforów, bazujące na wykorzystaniu teorii zbiorów rozmytych, stanowi oryginalną modyfikację metody łańcucha krytycznego. Pozwala to wyznaczyć taką wielkość buforów, dla których prawdopodobieństwo realizacji projektu zgodnie z terminem dyrektywnym będzie wynosić co najmniej 90%. Tak ustalony harmonogram projektu daje większe szanse terminowej realizacji w odniesieniu do rzeczywistych warunków rynkowych i może być traktowany jako jeden z podstawowych czynników sukcesu projektu.

---

The article presents the author's conception of the estimating the time buffer size in project scheduling. The proposed approach for determining the buffer size based on the use of fuzzy set theory. It is an original modification of the critical chain method. This allows the determining the buffer size for which the probability of the project realization in accordance with the deadline is at least 90%. Such project schedule has a better chance of timely implementation in relation to the real market conditions and may be regarded as one of the key factors in the success of the project.