Doping w sporcie oraz metody jego wykrywania

Od niepamiętnych czasów osoby uprawiające różnego rodzaju sporty chcieli stawać na najwyższym podium uczestnicząc w zawodach. Ludzie w wyniku bardzo ciężkich treningów, ogromnej determinacji i woli walki oraz mnóstwa wyrzeczeń zdobywają wielkie osiągnięcia w sporcie. Jednak niektórzy, aby stać się najlepszymi wybierają drogę na skróty, którą w świecie sportu jest doping. Najogólniej jest to sztuczne podnoszenie wydolności fizycznej i psychicznej zawodnika metodami wykraczającymi poza normalny trening. Doping w sporcie w dzisiejszych czasach jest zjawiskiem powszechnym jednak niedopuszczalnym. Obecność jakichkolwiek sterydów anaboliczno–androgennych w organizmie sportowca karane jest dyskwalifikacją, odebraniem medalu a nawet zakazem udziału w zawodach sportowych przez określony czas. Środki dopingujące zażywane przez sportowców uczestniczących w zawodach muszą być precyzyjnie wykrywane oraz identyfikowane, ze względu na zakaz stosowania dopingu w sporcie. Podstawowym kryterium dowodowym i diagnostycznym stosowania takich środków jest wykrycie określonego związku lub jego metabolitu w moczu sportowca. Jednak analiza moczu nie jest jedynym sposobem wykrycia dopingu. W laboratoriach antydopingowych przeprowadzane są również badania na próbkach krwi, a nawet włosach. W związku z tym bardzo ważny jest rozwój metod analitycznych, które umożliwią sprawne wykrywanie tego typu substancji. W analizach antydopingowych bardzo ważna jest wysoka czułość instrumentów analitycznych. Z tego względu najczęściej wykorzystywanymi metodami analitycznymi w analizie próbek zawodników są: Chromatografia cieczowa sprzężona z detektorem masowym LC/MS, Chromatografia gazowa ze spektrometrią masową izotopów spalania GC/C/IRMS, Chromatografia gazowa sprzężona z detektorem wysokiej rozdzielczości GC/HRMS.