Tytuł pozycji:
Improving geopolymers with multi-walled carbon nanotubes for simultaneous adsorption of lead and anthracene from rainwater
The aim of this study was to prepare and assess the effectiveness of a geopolymer doped with multi-walled carbon nanotubes functionalized with carboxyl groups (GEO+MWCNT) for removing lead (Pb(II)) and anthracene (ANT) from rainwater. Characterization of the GEO+MWCNT demonstrated an increased specific surface area and microporosity compared to the pristine geopolymer (GEO). Adsorption experiments revealed that GEO+MWCNT achieved higher removal efficiencies for Pb(II) and ANT compared to GEO alone. The maximum removal rates of lead and anthracene by GEO+MWCNT were 100% and 87.5%, respectively, compared to 71.5% and 76.2% for GEO. For GEO+MWCNT, lead removal was 78.2% in anthracene-containing solutions and 86.7% in anthracene-free rainwater. The optimal removal of Pb(II) occurred at pH 8. The adsorption kinetics followed a pseudo-second-order model, indicating a complex mechanism involving physical adsorption, chemisorption, and electrostatic attraction. These findings suggest that geopolymers, particularly when combined with MWCNT-COOH, have significant application potential for rainwater purification processes.
Celem badań było przygotowanie i ocena skuteczności geopolimeru domieszkowanego wielościennymi nanorurkami węglowymi funkcjonalizowanymi grupami karboksylowymi (GEO+MWCNT) w usuwaniu ołowiu i antracenu (ANT) z wód opadowych. Przeprowadzone procesy adsorpcyjne pozwoliły określić skuteczność usuwania jonów ołowiu i antracenu, dobrać dawkę adsorbentu i czas procesu, a także określić wpływ pH roztworu na skuteczność adsorpcji. W badaniach skupiono się także na charakterystyce geopolimerów (potencjał SEM, BET, FTIR, XRD, XRF, ZETA), izotermach adsorpcji i kinetyce adsorpcji. Charakterystyka GEO+MWCNT wykazała zwiększoną powierzchnię właściwą i mikroporowatość w porównaniu z nieskazitelnym geopolimerem (GEO). Eksperymenty adsorpcyjne wykazały, że GEO+MWCNT osiągnął wyższą skuteczność usuwania Pb(II) i ANT w porównaniu z GEO. Maksymalne usunięcie ołowiu i antracenu przez GEO+MWCNT wyniosło odpowiednio 100% i 87,5%, natomiast dla GEO 71,5% i 76,2%. W przypadku GEO+MWCNT usunięcie ołowiu osiągnęło 78,2% w roztworach zawierających antracen i 86,7% w wodach deszczowych wolnych od antracenu. Optymalne usuwanie Pb(II) nastąpiło przy pH 8 dla GEO+MWCNT. Kinetyka adsorpcji była zgodna z modelem pseudodrugiego rzędu, wskazując na złożony mechanizm obejmujący adsorpcję fizyczną, chemisorpcję i przyciąganie elektrostatyczne. Odkrycia te sugerują, że geopolimery, szczególnie w połączeniu z MWCNT- COOH, mają znaczny potencjał zastosowania w procesach oczyszczania wody deszczowej.