Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

The effect of surcfactants adsorption on the hindered ettling of magnesite solid waste

Tytuł:
The effect of surcfactants adsorption on the hindered ettling of magnesite solid waste
Autorzy:
Bastrzyk, A.
Polowczyk, I.
Sadowski, Z.
Data publikacji:
2005
Słowa kluczowe:
adsorpcja
surfaktanty
sedymentacja
odpady magnezytowe
biosurfactant
rhamnolipid
hindered settling
capillary suction time (CST)
Język:
angielski
Dostawca treści:
BazTech
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Settling process is used to separate solid particles from water suspension. Many factors, like the presence of chemical compounds, affect this process. In this paper, the effect of surfactants addition on the settling velocity of magnesite solid waste was investigated. The studies were conducted in the presence of a natural surfactant (rhamnolipid from Jeneil Biosurfactant Co), cell culture filtrate of Pseudonwnas aeruginosa, and a chemical surfactant (sodium dodecyi sulphate (SDS)). The addition of these compounds caused destabilization of the investigated suspension. A particle size increase and rapid sedimentation were observed. It was noted that the addition of biosurfactant caused a faster settling velocity in comparison to the SDS addition.
Proces kolektywnej (gromadnej) sedymentacji został wykorzystany do badania wpływu surfaktantu i biosurfaktantu na stopień agregacji drobnych ziaren odpadów magnezytowych. W badaniach został użyty płyn po hodowli mikroorganizmu Pseiidomonas aeruginosa oraz odczynnik dostarczony przez firmę Jeneił Biosurfactant Company JBR599. Oba produkty zawierają ramnolipid, będący biosurfaktantem. Dla porównania, część prac przeprowadzono z syntetycznym surfaktantem (dodecylosiarczan sodu - SDS). Badania przeprowadzono używając wodnej zawiesiny odpadów magnezytowych (frakcja -45 pm). Doświadczenia sedymentacyjne były przeprowadzone w szklanych cylindrach sedymentacyjnych, przy użyciu których określano prędkość przesuwania granicy supernatant/zawiesina. Do badania struktury przestrzennej osadu użyto metody ssania kapilarnego (CST). Otrzymane wyniki świadczą, że dodanie biosurfaktantu powodowało przyspieszenie sedymentacji i wzrost wysokości osadu. Ustalono, że małe wartości czasu ssania kapilarnego były odwrotnie proporcjonalne do ilości dodanego surfaktantu.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies