Weryfikacja prognoz okresowych zmian temperatury powietrza w Warszawie w latach 1779-2010

Zweryfikowano prognozy klimatu powstałe w Zakładzie Klimatologii UW, podejmowane (przez J. Boryczkę ze współautorami) kilkakrotnie na podstawie najdłuższej w danym czasie serii obserwacyjnej z Warszawy, tj. od 1779 roku. Porównano zmierzone wartości temperatury powietrza w Warszawie-Okęciu w latach 1951-2010 z prognozowanymi z wyprzedzeniem 31 lat i 20 lat. Dobrą sprawdzalnością cechują się prognozy temperatury powietrza w Warszawie na lata 1980-2010 i 1991-2010 z 1984 i 2000 roku, według cykli wykrytych metodą "sinusoid regresji" w seriach wyników pomiarów w Warszawie-Obserwatorium Astronomiczne. Ta pozytywna ocena prognoz wynika z synchronicznych przebiegów wieloletnich wartości zmierzonych i obliczonych (wypadkowa interferencji cykli), a także z istotnych statystycznie związków korelacyjnych (na poziomie ufności 95%). Prognozy zmian klimatu np. półkuli północnej, wynikające z interferencji długich cykli promieniowania słonecznego oraz cykli zawartości izotopu tlenu δ^18 O, w rdzeniach lodowych Arktyki δ^18 O wymagają dłuższych serii pomiarów.

---

This paper offers a verifi cation of the climate forecasts developed at the Department of Climatology of the University of Warsaw (by J. Boryczka and co-authors) as part of a series of observations in Warsaw that commenced in 1779. The air temperatures recorded at Warsaw-Okęcie in 1951-2010 were compared with those predicted for the period 1980-2010 and 1991-2010, i.e. 31 and 20 years in the future. Accurate predictions of air temperatures in Warsaw in 1980-2010 and 1991-2010 from 1984 and 2000 were obtained by using the cycles identifi ed by applying the sinusoidal regression method to a series of monitoring results in Warsaw from 1779 to 1979. The good accuracy of these forecasts is a result of a similar progression of measured and forecast values over a number of years. The prediction of climate change, for example in the Northern Hemisphere caused by interference of long solar radiation cycles as well as variations in the concentrations of the δ^18 O oxygen isotope in the Arctic ice cores, requires a larger series of data points.