Ochrona przed wilgocią zabytkowych obiektów militarnych przeznaczonych do adaptacji

Powstałe w XIX w obiekty militarne wchodzące w skład fortyfikacji miejskich funkcjonują jako częściowo zagłębione w ziemi. Od początku ich powstania nie posiadały systemu grzewczego. Przeważająca część nie miała okien, a jedynie stalowe, nieszczelne ościeżnice. Wcięcie w skarpę zapewniało większości przegród stabilne warunki temperaturowe i ograniczenie stref przemarzania. Wieloletnie otwarcie na środowisko zewnętrzne spowodowało ustabilizowanie się poziomu wilgotności w obiektach. Od kilku lat trwa proces adaptacji tych obiektów na cele kulturalne i usługowe. W związku z tym wprowadza się odcięcie budynku od środowiska zewnętrznego, nową stolarkę i ogrzewanie. W artykule przedstawiono przypadek dwóch układów fortyfikacyjnych (Gdańsk, Nysa), w których przewidziano zmianę funkcji i związane z tym problemy właściwych zabezpieczeń przed wilgocią.

---

Erected in the nineteenth century, military facilities of city fortifications are partially set below the ground. They have not been equipped with any heating system from the beginning of their existence. Most of them have had no windows, but only steel frames, and untight shutters. The resection in the butter have allowed to retain stable temperature conditions and to limit frost depth in most envelope elements. Many years of exposure to external environment has resulted in the stabilization of moisture levels in the facilities. The adaptation process of these facilities for cultural and commercial purposes have lasted for a number of years. Therefore, the insulation of the buildings fromexternal environment, new wood joinery and heating systems are being introduced. The paper presents a case of two fortification systems (Gdansk, Nysa), where changes in features and problems associated with the appropriate protection against moisture are provided.