Biograficzność i kapitał narracyjny jako zasoby w procesie uczenia się człowieka dorosłego

Jednym z założeń wielu teorii rozwijanych na gruncie andragogiki jest teza, że uczenie się człowieka dorosłego pozostaje w ścisłym związku z biegiem jego życia, podejmowaniem refleksji nad życiem i opowiadaniem o nim. Opowieść o życiu jest wielokrotnie aktualizowana, zmieniana, uzupełniana na skutek nowych doświadczeń życiowych i/lub zmieniającej się perspektywy ich rozumienia i wyjaśniania. (Re)konstruowanie narracji jest podstawą biograficznego uczenia się i narracyjnego uczenia się człowieka dorosłego. Celem artykułu jest przedstawienie biograficzności i kapitału narracyjnego jako podstawowych zasobów w uczeniu się na kanwie opowieści. Są one zmienne w czasie, umożliwiają człowiekowi dokonanie zmian w już uformowanych strukturach doświadczeń oraz pomagają w wytyczaniu kierunków dalszych działań.

One of the assumptions of many theories developed in andragogy is the thesis that adult learning is closely related to the course of life, reflecting on life and telling about it. The story of life is repeatedly updated, changed, supplemented as a result of new life experiences and/or the changing perspective of their understanding and explanation. The basis of biographical learning and narrative learning is the (re)constructing narrative. The aim of the article is to present biographicity and narrative capital as the basic resources in learning based on the story. They are time-varying. Also, they enable people to make changes to the already-formed structures of life experience and help to set directions for further actions.