Aktualne możliwości pomocy psychopedagogicznej w terapii uczniów z dysleksją

Artykuł ukazuje aktualne możliwości pomocy psychopedagogicznej w terapii uczniów z dysleksją, których populacja jest szacowana na 10–15%. Badania wskazują, że dzieci te odpowiednio wspierane i motywowane są w stanie czynić postępy w nauce i osiągać sukcesy w różnych obszarach. Autorka opisuje trudności, z jakimi borykają się uczniowie, z uwzględnieniem specyficznych problemów w obszarze czytania i pisania oraz ze zwróceniem uwagi na często występujące zaburzenia przetwarzania słuchowego. Podejmuje problematykę wsparcia ucznia w przestrzeni szkolnej, także z wykorzystaniem nowoczesnych technologii usprawniających proces nauczania i uczenia się, oraz prezentuje możliwości wykorzystania neuroterapii EEG Biofeedback, terapii słuchowej Neuroflow oraz Forbrain w pracy z dziećmi nad poprawą ich umiejętności czytania i pisania, powołując się na liczne badania ukazujące skuteczność tych oddziaływań u dzieci z dysleksją. Aby system wspomagania ucznia był efektywny, wymagana jest ścisła współpraca między nauczycielami, terapeutami i rodzicami, jednak analiza przytoczonych w tekście badań pozwala stwierdzić, że nauczycielom brakuje wiedzy dotyczącej uwarunkowań dysleksji, mają oni trudności z indywidualizowaniem pracy dydaktycznej, interpretacją zaleceń poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz rzadko wykorzystują w procesie edukacji technologie informacyjno-komunikacyjne.