Analysis of Muscle Damage and Strength in Training and Competition simulation in Brazilian Jiu Jitsu Athletes

Background. It is important to evaluate the specificity of the training and its relationship with the competition variables in Jiu Jitsu athletes. Problem and aim. The objective was to analyze muscle damage, strength, and their correlation under two distinct conditions, a specific training session and a competition simulation session. Methods. The study sample included nine subjects (22.50±2.84 years) that were submitted to the following two interventions: 1. simulation of training and 2. simulation of competition. Results: It can be observed that there were no significant differences in the Counter Movement Jump (CMJ) test; however, 48 h after training, higher values than those in the week of the competition were observed. Regarding Creatine Quinase (CK) levels, there were significant differences after competition in relation to the other time points and the intervention (p=0.004), with a high effect. The Lactate Dehydrogenase (LDH) levels, there were significant differences in post-competition and pre-competition in relation to pre- and post-training (p=0.019), with a high effect. It was observed that the power in the upper limbs (PUL) results showed a median correlation 24 (0.554) and 48h (0.473) after the intervention. The Squat Jump (SJ) test results showed a high correlation (0.716), and the other test results showed a very high correlation (>0.8). All variables presented a very high correlation at both time points of the study. Only the variable LDH level, 48 h later, presented a high correlation. Conclusion. It was concluded that a good correlation exists between training simulation and competition simulation, where the model adopted as training can meet the needs imposed in the competition.

Tło. Ważne jest, aby ocenić specyfikę treningu i jego związek ze zmiennymi zawodów u sportowców Jiu Jitsu. Problem i cel. Celem pracy była analiza uszkodzeń mięśni, siły i ich korelacji w dwóch różnych warunkach, określonej sesji treningowej i sesji symulacji zawodów. Metody. Próba badawcza obejmowała dziewięć osób (22,50±2,84 lat), które zostały poddane dwóm interwencjom: 1. symulacja treningu i 2. symulacja rywalizacji. Wyniki: Można zaobserwować, że nie było istotnych różnic w teście skoku z kontrruchem (CMJ); jednak 48h po treningu zaobserwowano wartości wyższe niż w tygodniu zawodów. Jeśli chodzi o poziomy kinazy kreatynowej (CK), po zawodach wystąpiły istotne różnice w stosunku do innych punktów czasowych i interwencji (p=0,004), z wysokim rezultatem. Stężenia dehydrogenazy mleczanowej (LDH) były istotne po zawodach i przed zawodami w stosunku do stanu przed i po treningu (p=0,019), z wysokim rezultatem. Zaobserwowano, że wyniki mocy w kończynach górnych (PUL) wykazały medianę korelacji 24 (0,554) i 48h (0,473) po zabiegu. Wyniki testu skoku z przysiadu (SJ) wykazały wysoką korelację (0,716), a wyniki pozostałych testów wykazały bardzo wysoką korelację (>0,8). Wszystkie zmienne charakteryzowały się bardzo wysoką korelacją w obu punktach czasowych badania. Jedynie zmienny poziom LDH 48 h później wykazywał wysoką korelację. Wniosek. Stwierdzono, że istnieje dobra korelacja pomiędzy symulacją treningu a symulacją zawodów, gdzie model przyjęty jako trening może zaspokoić potrzeby narzucone podczas zawodów