Praktyka i polityka unijnych instytucji wobec przedsiębiorstw przeżywających trudności finansowe na przykładzie Polski

Celem artykułu jest identyfikacja zjawiska decouplingu, czyli rozdzielenia, polityki wspólnotowej i praktyki w państwach członkowskich na przykładzie Polski wobec przedsiębiorców przeżywających trudności finansowe, wskazanie na ich wpływ na funkcjonowanie instytucji upadłości i restrukturyzacji, a także zarysowanie kierunków przyszłych badań. Kiedy oczekiwania uczestników obrotu gospodarczego nie są zgodne z interesami formułowanymi w politykach Unii Europejskiej, państwa członkowskie mogą próbować uzyskać legitymizację poprzez formułowanie odpowiednich formalnych działań bez zmiany faktycznych praktyk. Zjawisko to określa się w języku angielskim jako decoupling, czyli rozdzielenie, rozłączenie. W artykule wykorzystano wyniki badań prowadzonych przez autorów artykułu w ramach grantu UMO – 2013/09/B/HS4/03605 finansowanego przez NCN pt. „Ocena poziomu rzeczywistej ochrony praw wierzycieli w Polsce w latach 2004–2012. Koszty transakcyjne dochodzenia praw z umów”.