Nuda i nudziarze. Doświadczenie „nudnego” we współczesności

Poniższy artykuł stanowi próbę rekonstrukcji znaczeń przypisywanych pojęciu nudy oraz kategorii człowieka nudnego. Pierwsza część tekstu koncentruje się na krótkim omówieniu najważniejszych ustaleń pojawiających się w literaturze przedmiotu z naciskiem na elitaryzację i demokratyzację nudy. Druga część stanowi omówienie głównych wniosków z badań własnych: cech i zachowań współczesnego nudziarza oraz przypisywanych im wartości. Trzecia część tekstu przedstawia sytuacyjność, relacyjność oraz ambiwalentność zjawiska nudy przez pryzmat przeprowadzonych analiz.

This paper is an endeavor to reconstruct the meanings ascribed to boredom and the category of “boring person.” The first part of the paper is a short summary of the most important findings appearing in the literature on the subject, with a stress on the elitism and democratization of boredom. The second part concerns the main findings of the author’s own research: the traits and behaviors of contemporary bores and the values attached to them. In the third part, the situational aspects, relativity, and ambivalence of the phenomenon of boredom are discussed.