Uniwersalizm i partykularyzm w polityce emancypacji – fałszywa alternatywa

Niniejszy artykuł zajmuje się kwestią uniwersalizmu i partykularyzmu oraz ich znaczeniem dla polityki mniejszości. Celem autora jest pokazanie, że jeśli napięcie pomiędzy uniwersalizmem a partykularyzmem nie jest sproblematyzowane w polityce emancypacyjnej, to taka polityka staję się jedynie deklaratywna, a jej potencjał wolnościowy znika. Na początku autor przedstawia krytykę pragmatyzmu Richarda Rortiego, który całkowicie lekceważy element partykularystyczny w każdej polityce mniejszościowej. Następnie analizuje stosunek Judith Butler do problemu uniwersalizmu. Artykuł zamyka teoria agonistycznej demokracji Ernesto Laclau'a, która, zdaniem autora, najlepiej zwraca uwagę na problem uniwersalizmu i partykularyzmu w polityce mniejszości.

The article deals with the issue of universalism versus particularism and its implication for minority politics. It will be argued that without the problematization of the tension between universalism and particularism the emancipatory potential of minority politics is lost and remains only a declaration. The author begins with the critique of Richard Rorty's pragmatism which disregards the particularist content in every minority politics. Later the author moves on to present Judith Butler's stance towards universalism and he concludes with Ernesto Laclau's theory of agonist democracy where the problem of universalism and particularism is, in the author's view, best taken into account when minority politics is at stake.