Tropy działań rozwojowych sprzyjających karierze. Droga do wyzwolenia czy zniewolenia?

W niniejszym artykule autorka prezentuje pierwszy krok szerszych badań nad praktykami, samorozwojem i rozwojem (kariery) w korporacji. Podejmuje także ważny problem: zderzenia jednostki ze światem wielkiej korporacji. Zastosowana metoda badawcza, jaką jest autoetnografia ewokatywna, pozwala na wykorzystanie podwójnej roli autorki (badacza i uczestnika opisywanego środowiska). Dzięki temu zostają odsłonięte osobiste doświadczenia oraz to jak autorka sama odbiera pracę w środowisku korporacji. Pojawia się także pytanie, czy zaobserwowane i opisane praktyki prowadzą do emancypacji czy zniewolenia. Ramę teoretyczną artykułu stanowi koncepcja dramaturgiczna Ervinga Goffmana, która wyznacza strukturę tekstu i dzieli go na fasadę, trzy akty i epilog. Taki zabieg ma na celu przybliżenie jawnych i ukrytych obszarów świata korporacji, działania na rzecz dostrzegania mikropęknięć na jednowymiarowych obrazach. W tych pęknięciach autorka dostrzega źródła wolności. Takie przedstawienie tematu jest jednocześnie zaproszeniem publiczności do dialogu na ten temat, prowokacją do nowego sposobu rozumienia rzeczywistości i do jej zmiany.

In this paper the author presents the first step of a broader research on practice, self-development and development (of career) in corporation using evocative autoetnography. The Author undertakes an important problem: the clash of the individual with the world of a big corporation. Application of evocative autoetography allows to use double role she is in (as a scientist and a member of the group). Thanks to that, personal experiences and the way the author sees herself in such environment, what actions she undertakes, are revealed. In addition to that, a question is raised, whether observed and described practice lead to emancipation or to enslavement. The theoretical framework of the article is Goffman’s dramaturgical concept, which delineates the structure of the text and divides it into parts: the façade, three acts and epilogue. Such approach aims to bring to the audience both hidden and public areas of the corporate world, to show micro craks in one-dimensional images. In these cracks the author sees a source of freedom. Such a presentation of the topic invites the audience to a dialogue as well as provokes a new way of understanding reality and changing it.