Языковые средства создания образа поляка как врага в советской массовой печати периода второй мировой войны

W artykule rozpatrywane są językowe środki propagandy i agitacji na materiałach radzieckiej prasy okresu drugiej wojny światowej kształtujące obraz Polaka jako wroga. Autor analizuje leksykalne, stylistyczne i inne środki językowe wykorzystywane dla charakterystyki przeciwnika; wyodrębnia leksemy i rozbudowane charakterystyki, które najczęściej wykorzystywano dla stworzenia negatywnego obrazu wroga. W wyniku analizy dochodzi do wniosku, że obraz Polaka-wroga w ciągu omawianego okresu podlegał ewolucji, m.in. pod koniec drugiej wojny światowej Polak traci charakterystyki narodowe i społeczne aktualne w początkowym okresie wojny. Jednocześnie autor wskazuje na istnienie trwałych i niezmiennych cech przypisywanych Polakowi, takich jak „intelektualna niewydolność” czy zbrodnicza istota jego działań.

The article is a study of the linguistic means in creating the image of a Pole as an enemy in the Soviet press of WWII. The author investigates the lexical, stylistic and other linguistic means used for a negative characterization of an enemy. He identifies lexemes and expressions most frequently used for the purpose. A conclusion is drawn that the image of a Pole as an enemy evolved in the sense that national and social characteristics were attributed to Poles at the beginning of the war but not towards its end. However, certain stable features were attributed to Polish people throughout the whole period, such as their “intellectual incapacity” or the criminal nature of their actions.