Oświadczenie o wszczęciu postępowania naprawczego

Postępowanie naprawcze charakteryzuje się tym, że ma je realizować sam przedsiębiorca jedynie przy udziale sądu i nadzorcy sądowego. W sporej części winno toczyć się poza sądem3. Poszczególne elementy tego postępowania musiały zatem zostać skonstruowane w taki sposób, aby zainteresowany przedsiębiorca sam mógł sobie poradzić z ich prawidłowym przeprowadzeniem. Jednym z głównych założeń omawianego postępowania jest przywrócenie konkurencyjności na rynku przedsiębiorstwa, w którym jest ono przeprowadzane. Zdaniem D. Czajki, „zdolność konkurowania na rynku jest możliwa w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo ma trwałą zdolność płatniczą, procesy gospodarcze są rentowne, a wierzyciele mają zaufanie do kontrahenta, gdyż gwarantuje on spłatę ich należności”. Za pomocą tego postępowania powinien zatem zostać osiągnięty zupełnie inny, szerszy cel aniżeli przy użyciu wcześniej znanych postępowań przeznaczonych dla przedsiębiorców borykających się z problemami finansowymi. W dotychczas znanych kształtach postępowań założeniem była albo likwidacja nierentownego przedsiębiorstwa, w przypadku postępowania upadłościowego, albo wyeliminowanie stanu zadłużenia, w przypadku postępowania układowego. Powyższe kryteria, tak dalece odmienne od znanych nam rozwiązań, sprawiły, że postępowanie naprawcze jest bardzo specyficzną procedurą, na którą składają się lub też mają wpływ elementy z pozoru podobne do znanych nam z innych postępowań, a w istocie zupełnie od nich różne.

Recovery procedure became a part of the framework of the Polish law by virtue of Bankruptcy and Recovery Law Act dated 28 February 2003. Recovery proceedings may be instituted solely by the interested entrepreneur who is at risk of insolvency. Instituting recovery proceedings comprises two stages: firstly, lodging a statement on institution of recovery proceedings with the competent court for its examination. Secondly, publishing a statement on institution of recovery proceedings in Monitor Sądowy i Gospodarczy, hereinafter referred to as MSiG. An entrepreneur who intends to institute recovery proceedings lodges an appropriate statement with the competent district court in the commercial division. This document should obligatorily include several enclosures. In practice, completion of the said statement together with all enclosures is time-consuming and expensive, which discourages parties potentially interested in instituting recovery proceedings. The court examines the statement’s form and content. Failing to comply with the requirements, including formal conditions, such as errors in the filed documents, or lack of any of the required enclosures, results in rigorous sanctions of returning the application without summoning to rectify the defects. This punishment is frequently incommensurate with the offence since lack of opportunity to enclose missing documents causes that the case is left unexamined in prescribed time, which in consequence may result in the entrepreneur’s insolvency, i.e. make it impossible for him to initiate recovery proceedings. The court is obliged to examine the files within fourteen days. The deadline is statutorily time-barred, which means that any possible delay shall result in making it possible for the entrepreneur to publish the statement on institution of recovery proceedings in MSiG. The date of publication is the factual date of instituting recovery proceedings. The Legislator assumed that recovery proceedings shall be out-of-court proceedings, i.e. carried out by an entrepreneur under the court’s supervision. Seven years of its being in force show, however, that this legislative solution is not particularly popular. It relates to very complicated regulations concerning recovery proceedings and incommensurate sanctions for failing to comply with them. The motion to simplify the requirements for entrepreneurs at the stage of preparing and completing a statement on institution of recovery proceedings is justified and its acceptance may make the discussed procedure more attractive.