Blaski i cienie. Sztuka opowiadania według Michała Głowińskiego

Artykuł przedstawia tezę o wspólnych losach refleksji teoretycznoliterackiej Michała Głowińskiego na temat opowiadania i praktyki uczonego jako twórcy opowiadań. Autorka, analizując najważniejsze prace Głowińskiego poświęcone tej formie, zestawia je z wybranymi realizacjami literackimi i stara się pokazać, czym była w jego dziełach antropologia opowiadania – zjawisko wykraczające zarówno poza namysł badacza sztuki słowa, jak i poza literaturę o Zagładzie.

The article presents a thesis on the common fate of Michał Głowiński’s theoretical literary reflection on the short story and on his scholarly practice of short story creator. Marta Tomczok, analysing Głowiński’s seminal papers focused on the short story, confronts them with selected literary realisations and tries to show what the short story anthropology in his works was—a phenomenon that goes beyond both theoretical literary reflection and the Shoah literature.