Wrocławski waterfront – modelowe cechy terenów nadrzecznych dedykowanych studentom

Artykuł prezentuje założenia do modelu przestrzeni optymalnej ze względu na preferencje badanego typu użytkowników. Celem badań było określenie modelowych cech i atrybutów przestrzennych terenów nadrzecznych, kluczowych dla ich rekreacyjnego wykorzystania przez specyficzną grupę użytkowników, jaką są studenci. Oparto się na autorskiej metodzie A. Lis, uwzględniającej warunki relacji człowiek–środowisko w ujęciu psychologii środowiskowej. Relacje te określano w czterech głównych aspektach – użytkowym, terytorialnym, interakcyjnym (interakcje między użytkownikami przestrzeni) i wizualnym (estetycznym i znaczeniowym). Wynikiem prac jest zdefiniowanie modelu-wzorca przestrzeni dla konkretnego użytkownika, który to wzorzec może być wykorzystany jako narzędzie w procesie projektowania do oceny wybranych terenów nadrzecznych pod kątem ich atrakcyjności dla studenta, a także do ustalenia rekomendacji przestrzennych odnośnie do zmian sposobu zagospodarowania i zarządzania terenem.