Zmiany w finansowaniu przedsięwzięć ochrony środowiska przyrodniczego w Polsce

Poziom nakładów na ochronę środowiska przyrodniczego odzwierciedla rozmiary działań podejmowanych w tym sektorze gospodarki. Problemem jest jednak ich sfinansowanie. Celem artykułu jest identyfikacja wysokości nakładów finansowych ponoszonych na ochronę środowiska i ich przeznaczenia oraz ocena zmian w strukturze źródeł finansowania przedsięwzięć proekologicznych w Polsce w latach 1996–2015. Z krytycznej analizy literatury przedmiotu i materiałów źródłowych wynika, że choć głównymi źródłami finansowania były zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci” środki własne inwestorów, to udział subsydiów publicznych stanowił ważne dopełnienie. Środki publiczne pochodziły z krajowych funduszy ekologicznych oraz z budżetu Unii Europejskiej. W poszukiwaniu dodatkowego kapitału inwestorzy korzystali w mniejszym stopniu z rynkowych form finansowania ochrony środowiska przyrodniczego, takich jak kredyty bankowe, udziały kapitałowe czy emisja obligacji.

The level of outlays for environmental protection reflects the scale of actions taken in this sector of the economy. However, the problem lays in their financing. The purpose of the study is to identify the amount of investment outlays incurred on environmental protection and their intended use, as well as to assess changes in the structure of sources of funding of pro-ecological undertakings in Poland in the period 1996–2015. The critical analysis of reference books and source materials suggests that, although the main sources of funding were investors’ own funds, in line with the principle of “the contaminating party shall bear the costs”, the share of public subsidies used significantly supplemented the financial installation. Public funds came from national environmental funds and the European Union budget. Seeking additional capital, investors used market forms of financing of environmental protection, such as bank credit, equity interest and, to a smaller extent, they issue bonds.