Filmowe obrazy androgynii – androgyniczność obrazu filmowego

Książka Karoliny Kosińskiej „Androgyn. Tożsamość, tęsknota, pragnienie. Postać androgyniczna w brytyjskiej kulturze popularnej i filmie lat 70.” (2014), poświęcona figurze androgyna w kulturze brytyjskiej lat 70., jest fascynującą próbą zbadania nie tylko konkretnego zjawiska z historii kultury i filmu, ale także samych wyobrażeń związanych z androgynią. Autorka książki w centrum swoich rozważań stawia cztery filmy: „Performance” (1970) Donalda Cammella i Nicolasa Roega, „Człowiek, który spadł na Ziemię” (1976) Nicolasa Roega, „The Rocky Horror Picture Show” (1975) Jima Sharmana oraz „Idol” (1998) Todda Haynesa. Ich wnikliwa, pełna odwołań i kontekstów analiza jest również pretekstem do niezwykle inspirującej refleksji nad ambiwalentną i niestabilną kategorią androgynii. W ujęciu Kosińskiej androgyn przestaje być tylko jednym z wielu motywów powracających w kulturze na przestrzeni wieków i staje się sposobem zakwestionowania samych fundamentów kultury zachodniej opartej na przekonaniu o nieprzekraczalności podstawowych dychotomii: kobieta – mężczyzna, powierzchnia – głębia, margines – centrum.

A book review of Karolina Kosińska’s „Androgyn. Tożsamość, tęsknota, pragnienie. Postać androgyniczna w brytyjskiej kulturze popularnej i filmie lat 70.” [„The Androgyne. Identity, Longing and Desire. The androgynous figure in British pop culture and film of the 1970s”] (2014). The book is a fascinating attempt at examining not only a specific phenomenon in the context of history of culture and film, but also misconceptions associated with androgyny. The author of the book focuses on the analysis of four films: „Performance” (1970) by Donald Cammell and Nicolas Roeg, „The Man Who Fell to Earth” (1976) by Nicolas Roeg, Jim Sharman’s „The Rocky Horror Picture Show” (1975) and „Velvet Goldmine” (1998) by Todd Haynes. The insightful analysis, full of references and contexts, is also an excuse for an incredibly inspiring reflection on the ambivalent and unstable ca tegory of androgyny. According to Kosińska androgyne ceases to be just one of many recurring themes in culture over the centuries and becomes a way of challenging the very foundations of Western culture based on the conviction that basic dichotomies female – male, surface – depth, margin – center, are insurmountable.